«ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ»

η παραποίηση της αλήθειας

αναβίωση ειδωλολατρικών εθίμων

(1)   Οι μήνες Δεκέμβριος και Ιανουάριος στη σκέψη των ανθρώπων είναι συνήθως ταυτισμένοι με τις γιορτές των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανείων. Για τους περισσότερους οι γιορτές αυτές σημαίνουν: Δέντρο στολισμένο, βιτρίνες καταστημάτων με φόντο χριστουγεννιάτικο και με φανταχτερά χρώματα, δρόμοι φωταγωγημένοι, ευχές δώρα, γιορταστικό τραπέζι από το οποίο δεν θα λείπουν η γαλοπούλα και τα γλυκά και φυσικά μια ευκαιρία για συνάντηση συγγενών και φίλων. Τους είναι «παράλογο» και «παράξενο», τέτοιες ημέρες που είναι, να μη στολίσουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Είναι κάτι το πολύ συνηθισμένο να ακούμε: «Μα, αν δεν στολίσω δέντρο και δεν φτιάξω κουραμπιέδες και μελομακάρονα, πως θα γιορτάσω και πως θα καταλάβω ότι έχουμε Χριστούγεννα;»

     Τι μεγάλη απάτη και πλάνη του ανθρώπου!!! Ένα συγκλονιστικό γεγονός, μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, που είναι η γέννηση του σωτήρα μας Ιησού, ο άνθρωπος το μετέτρεψε σε γιορτή σαρκικής απόλαυσης. Ξέχασε, γιατί ο Ιησούς ήρθε στον κόσμος, ποιος ήταν ο σκοπός του και τι πρόσφερε στον άνθρωπο. Ο Ιησούς «ήρθε να σώσει το απολωλός», γι’ αυτό ευεργετούσε και θεράπευε καθένα που ερχόταν σ’ Αυτόν, αλλά ο άνθρωπος για ανταπόδοση Τον σταύρωσε.

    Θα ήθελα να κάνουμε μια σύντομη ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ για το πώς επικράτησε ο εορτασμός των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς και για το πώς σήμερα (μέσα από τους αιώνες) παραποιήθηκε τελείως το νόημά τους. Στην περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, όπως διαβάζουμε στο κεφάλαιο ΚΓ΄(23) του Λευιτικού, ο ίδιος ο Θεός είχε θεσπίσει ΕΠΤΑ ΕΤΗΣΙΕΣ εορτές και ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΙΑΔΙΑΙΑ εορτή που ήταν το «Σάββατο», οι οποίες κατά σειρά ήσαν: Πάσχα, Αζύμων, Δράγματος εκ των απαρχών του θερισμού, Πεντηκοστής, Σαλπίγγων, Εξιλασμού και Σκηνοπηγίας (για περισσότερες λεπτομέρειες υπάρχει σχετική μελέτη για τους ενδιαφερομένους). Κατά τη διάρκεια των εορτών αυτών οι Ισραηλίτες δεν έκαναν καμιά απολύτως εργασία και είχαν λατρεία και κοινωνία με το Θεό. Οι ημέρες αυτές ήσαν γι’ αυτούς «άγιες» (ξεχωριστές). Αργότερα όμως έπεσαν στον τυπικισμό, γεγονός που επέφερε την οργή του Θεού: «Τις νεομηνίες σας και τις διατεταγμένες ΕΟΡΤΕΣ σας, μισεί η ψυχή μου, είναι φορτίο σε Μένα, βαρέθηκα να υποφέρω» (βλ. Ησαϊας 1/Α:14). Στην περίοδο της Καινής Διαθήκης (περίοδος μετά Χριστόν), η πρώτη αποστολική εκκλησία, αλλά και η μεταποστολική εκκλησία, δεν τηρούσε καμιά εορτή. Ο απόστολος γράφει: «Ας μη σας κρίνει, λοιπόν, κανένας για φαγητό, ή για ποτό, ή για λόγο ΕΟΡΤΗΣ, ή νεομηνίας, ή ΣΑΒΒΑΤΩΝ, τα οποία είναι σκιά των μελλοντικών πραγμάτων» (Κολοσσαείς 2/Β:16-17).

(2)   Η εορτή των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου εγκαινιάστηκε για πρώτη φορά στη Ρώμη κατά το έτος 354 μ.Χ. και από εκεί μεταφέρθηκε στην Ανατολή, πιθανολογείται από τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό, περίπου το 378 - 381 μ.Χ., χωρίς αυτό να είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο. Πριν εορταζόταν στις 6 Ιανουαρίου, μαζί με τη βάπτιση του Ιησού (Θεοφάνεια). Αργότερα, περίπου τον 4^ο μ.Χ. αιώνα μεταφέρθηκε στις 25 Δεκεμβρίου. Σημαντικές πληροφορίες για την εορτή των Χριστουγέννων μας αναφέρει ο εκκλησιαστικός Πατέρας Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (το 210 μ.χ.), καθώς και ο Ιωάννης Χρυσόστομος (345 - 407 μ.Χ.), ο οποίος σε ομιλία του για τη γέννηση του Ιησού Χριστού, αναφέρει ότι είχε αρχίσει στην Αντιόχεια να εορτάζονται τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου.  

     Αιτία της αλλαγής ήταν ότι οι Ρωμαίοι από τις 17 - 25 Δεκεμβρίου εόρταζαν τα «Σατουρνάλια», προς τιμή του θεού ΚΡΟΝΟΥ (στα Λατινικά ο Κρόνος είναι “Saturnus”) και της θεάς ΔΗΜΗΤΡΑ, γι’ αυτό έκαναν θυσίες χοίρων για την ευφορία της γης, ένα έθιμο το οποίο αργότερα το πήρα και οι «Χριστιανοί». Επίσης, όλοι οι ειδωλολατρικοί λαοί της εποχής εκείνης εόρταζαν στις 25 Δεκεμβρίου τον Φρυγικό θέο ΑΤΤΗ και τον Περσικό θεό ΜΙΘΡΑ, που είναι ο θεός-Ήλιος, γιορτή την οποία πήραν αργότερα οι Ρωμαίοι και την ημέρα αυτή την αποκαλούσαν «DIES NATALISI NVICTI SOLIS», που σημαίνει «Γενέθλια ημέρα του αήτητου Ήλιου». Τα γενέθλια του θεού-Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του Θεού και κατά την περίοδο εκείνη οι Ρωμαίοι έκαναν και τα λεγόμενα «sterna», δηλαδή τα «δώρα», τα οποία συνεχίστηκαν και στη μεταχριστιανική περίοδο, γι’ αυτό σήμερα υπάρχει το έθιμο της προσφορά των δώρων.

     Οι εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, όπως έχουν καθιερωθεί και εορτάζονται σήμερα, είναι η συνέχιση της εορτής του αρχαίου Θεού-Ήλιου. Αξίζει να αναφερθεί και μια σημαντική λεπτομέρεια για το θέμα αυτό, που στους περισσότερους είναι πολύ γνωστή και είναι η εξής: Οι ειδωλολάτρες αποκαλούσαν την Πρώτη Ημέρα της εβδομάδας (τη σημερινή Κυριακή) Ημέρα του θεού-Ήλιου και στα Λατινικά την ονόμαζαν «DIΕ DOMINIKA», που κατά γράμμα σημαίνει «ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ», ορολογία την οποία αργότερα χρησιμοποίησαν και οι εκκλησιαστικοί Πατέρες για λόγους σκοπιμότητας, δηλαδή για να προσελκύσουν στη χριστιανική πίστη τους ειδωλολάτρες. Η ονομασία αυτή έχει επικρατήσει μέχρι και σήμερα σε διάφορες γλώσσες του κόσμου. Για παράδειγμα στην Αγγλική γλώσσα η Πρώτη Ημέρα της εβδομάδας (σήμερα επειδή είναι μη εργάσιμη τη «θεωρούμε» ως τελευταία της εβδομάδας) ονομάζεται «SUN-DAY» (=Ημέρα του Ήλιου - Sun=Ήλιος και  Day=Ημέρα), ή στη Γερμανική «SONG-TAG» (Sonne=Ηλιος και Tag=Ημέρα). Επίσης το Σάββατο (7^ην ημέρα της εβδομάδας) στην Αγγλική ονομάζεται «SATUR-DAY» (=Ημέρα του Σατούρνου, δηλαδή του Κρόνου). Ο Ιουστίνος ο μάρτυς (114 - 165 μ.Χ.) γράφει στη 2^η απολογία του για τον Ιησού ότι «…σταυρώθηκε, πριν το Σάββατο, ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ και την επόμενη ημέρα, ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ (θεού) ΗΛΙΟΥ, και η οποία με τονομάσθηκε σε ΚΥΡΙΑΚΗ, αναστήθηκε και εμφανίστηκε στους μαθητές του…». Εδώ ο Ιουστίνος χρησιμοποιεί καθαρά ειδωλολατρικούς όρους, όπως συνηθιζόταν την εποχή εκείνη.

     Έθιμα που έχουν ειδωλολατρική προέλευση και που με την πάροδο των αιώνων υιοθετήθηκαν από το χριστιανισμό, είναι πάρα πολλά, όπως το χριστουγεννιάτικο δέντρο, που στην κορυφή του συνήθως είναι η μασονική-σατανική πεντάλφα (τίποτα δεν είναι τυχαίο), η προσφορά δώρων (τα λεγόμενα «στρένα»), τα χριστόψωμα, τα χριστοκούλουρα, οι βασιλόπιτες, τα κάλαντα, ο κλήδονας (τρόπος μαντείας), οι καλικάντζαροι (ειδικά δαιμόνια από τον Άδη, που εμφανίζονται από τις 25 Δεκεμβρίου μέχρι τις 6 Ιανουαρίου), οι Αϊ-Βασίληδες (δεν έχουν καμιά σχέση με τον πραγματικό άγιο Βασίλειο, που σε άλλα μέρη του κόσμου είναι ο «Σάντα Κλάους», δηλαδή ο άγιος Νικόλαος), η χαρτοπαιξία την Πρωτοχρονιά (όλοι γνωρίζουμε ότι οι μάγισσες, τα μέντιουμ, οι χαρτορίχτρες και γενικά όλοι οι αποκρυφιστές «ρίχνουν» τα χαρτιά και αυτό, γιατί ο Διάβολος εργάζεται μέσα από αυτά, είναι όργανα δικά του), το ποδαρικό, η τύχη, κλπ.

(3)  Οι άνθρωποι διαστρέβλωσαν την πραγματική σημασία των Χριστουγέννων, με αποτέλεσμα να ακολουθούν ανθρώπινες και δοξασίες που είναι τελείως έξω από τη γνήσια διδασκαλία του Λόγου του Θεού. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε ότι .Αυτός ο λαός με πλησιάζει με το στόμα τους και με τιμά με τα χείλη, η καρδιά τους όμως, απέχει μακριά από μένα,μάταια με σέβονται διδάσκοντας ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ και ΕΝΤΑΛΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ…» (Ματθαίος 15/Ε:8-9), γι’ αυτό μας λέγει, τι πρέπει να κάνουμε «Μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο» (Λουκάς 1(Α):15). «Ευαγγέλιο» σημαίνει «καλή αγγελία» (“ευ” και “αγγέλω”), δηλαδή «καλά νέα», τα οποία είναι ότι «τόσο ο Θεός αγάπησε τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ Αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια» (Ιωάννης 3/Γ:16). Αυτά τα χαρμόσυνα νέα είπε άγγελος Κυρίου στους βοσκούς που διανυκτέρευαν στα χωράφια τους, όταν γεννήθηκε ο Ιησούς. Ο ευαγγελιστής Λουκάς (κεφ.2/Β:1014), αναφερόμενος στο γεγονός αυτό, γράφει:

     «…Μη φοβάστε, επειδή, να, σας φέρνω ένα ΧΑΡΜΟΣΥΝΟ ΜΗΝΥΜΑ μια μεγάλης χαράς, που θα είναι σε ολόκληρο τον λαό, επειδή, ΣΗΜΕΡΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΕ ΣΑΣ, ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ, ΣΩΤΗΡΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ. Κι αυτό θα είναι σε σας σημάδι: Θα βρείτε ένα βρέφος σπαργανωμένο, να κείτεται στη φάτνη…

      Και ξαφνικά, μαζί με τον άγγελο, φάνηκε ένα πλήθος ουράνιας στρατιάς, που υμνούσαν τον Θεό, και που έλεγαν: «Δόξα εν υψιστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία….»

     Αυτό είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων. Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε μια φορά στη Βηθλεέμ, αλλά σήμερα δεν είναι ο μικρός Χριστούλης, όπως συνήθως Τον παρουσιάζουν,  είναι ο αναστημένος και ο αναστημένος και ένδοξος Κύριος, είναι ο «Κύριος των κυρίων» και ο «Βασιλιάς των βασιλιάδων», είναι ο Κύριος του ουρανού και της γης. Ο ίδιος είπε: «Σε Μένα δόθηκε ΠΑΣΑ Η ΕΞΟΥΣΙΑ εις τον ουρανό και εις την γη» (Ματθαίος 28/ΚΗ:18). Αυτός, ο Κύριος της δόξας, θέλει να γεννηθεί και μέσα στη δική σου καρδιά και αυτό θα γίνει, εάν εσύ, με πίστη Του το ζητήσεις και τότε θα είναι τα αληθινά σου «Χριστούγεννα».

     Τώρα -αγαπητέ αναγνώστη- καλείσαι να κάνεις την καλή εκλογή: Ή να εορτάζεις κάθε χρόνο Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, όπως ο Θεός  ευαρεστείται, ή να ακολουθείς το σαρκικό φρόνημα και το σύστημα του κόσμου, που θεωρεί τις εορτές αυτές, σαν μια ακόμα ευκαιρία να «γλεντήσει» και να «ξεσκάσει» και όχι να επιδιώξει να συναντήσει προσωπικά τον Ιησού στη ζωή του και να τον κάνει κύριο της καρδιάς του. Ο απ.Παύλος μας προτρέπει: «Μη ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΕΣΘΕ με τούτο τον αιώνα, αλλά να ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΣΤΕ μέσω της ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο…» (Ρωμαίους 12/ΙΒ:2). Δεν πρέπει να συμμορφωνόμαστε, δηλαδή να ταυτιζόμαστε με το σύστημα του κόσμου, αλλά να μεταμορφωνόμαστε πνευματικά μέσα μας, να αφήνουμε το Θεό να μας γεμίζει με την παρουσία Του, με τη δόξα Του και με το Πνεύμα Του, να γίνουμε τα «εύχρηστα σκεύη» στα δικά Του χέρια.

-----------------------------------------------------------------------------

Για πληροφορίες – επικοινωνία 

COPYRIGHT: 12/2002 - ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΤΖΕΛΕΠΗΣ

Τηλ. Κινητό 694- 4921318

E-MAIL: filadelfos02@hotmail.cοm 

FACEBOOK: Alkiviadis Tzelepis ή Filadlefos

 -----------------------------------------------------------------------------

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1η:  Το άρθρο αυτό μπορείτε να το κατεβάσετε σε μορφή PDF από την επιλογή "αρχεία" της ομάδας «ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΣ – FILADELFOS” του FACEBOOK (κωδικό αριθμός «CHRISTMAS_01»).

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2η : Εάν θέλεις να μάθεις περισσότερα για τις ΕΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, κατέβασε σε αρχείο PDF το θέμα με τίτλο «ΟΙ ΕΠΤΑ ΕΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ» - Κωδικός "Τεύχος 22ΣΕ"

 -----------------------------------------------------------------------------

«Το ΔΕΝΤΡΟ των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ»

Είναι «χριστιανικό έθιμο;» - Τι αναφέρει γι’ αυτό η Βίβλος;

    «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ» για τους ανθρώπους που δεν έχουν προσωπική γνωριμία και ζωντανή επικοινωνία με τον Ιησού Χριστό σημαίνουν απλά μία γιορταστική ατμόσφαιρα που απαραίτητα περιλαμβάνει: Χριστουγεννιάτικο δέντρο, αμέτρητες φιγούρες του Αϊ Βασίλη, στολίδια με καμπάνες, κεριά και αγγελάκια, δώρα πολλά, βιτρίνες καταστημάτων στολισμένες φανταχτερά, σπίτια στολισμένα και φωταγωγημένα, μουσικές με Χριστουγεννιάτικους ύμνους και τραγούδια, πλατείες με μεγαλόπρεπες απεικονίσεις της φάτνης, πλούσια τραπέζια, άφθονα γλυκά (κουραμπιέδες, μελομακάρονα), γούρια για την πρωτοχρονιά και λίγο χαρτοπαιξία (ε, για το «καλό του χρόνου»), βασιλόψωμο για τύχη και πάρα πολλά άλλα γνωστά ή άγνωστα ήθη και έθιμα. Στις λίγες γραμμές που διαθέτουμε δεν μπορούμε να ασχοληθούμε με όλα τα παραπάνω. Θα αναφερθούμε ιστορικά μόνο πως επικράτησε σε όλο τον κόσμο το «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ» και ο φαντασμαγο-ρικός στολισμός του και εάν αυτό συμφωνεί με το Λόγο του Θεού.

       Η «δενδρολατρεία» έχει τις ρίζες της στις λατρευτικές συνάξεις των αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι τελούσαν τρεις μεγάλες γιορτές αφιερωμένες στα δέντρα, που έφεραν τις ονομασίες Δαφνηφορία, Κορυθάλη και Δενδροφορία: Η «ΔΑΦΝΗΦΟΡΙΑ» ήταν γιορτή που γινόταν κάθε εννέα χρόνια προς τιμή του θεού Απόλλωνα και η δάφνη ήταν ένα από τα σύμβολά του, μαζί με τον ήλιο,  η«ΚΟΡΥΘΑΛΗ» ήταν ένα κλαδί δάφνης, που το στόλιζαν προς τιμή της θεάς Κορυθαλίας Άρτεμης, ως προστάτιδα της γονιμότητας και των νηπίων και η γιορτή  της «ΔΕΝΔΡΟΦΟΡΙΑΣ» ήταν η πιο διαδεδομένη και γινόταν προς τιμή του Διόνυσου και της Δήμητρας, με διάφορες τοπικές παραλλαγές, ονομαζόταν Δενδροφορία γιατί μετέφεραν με πομπή ένα κομμάτι «δένδρου» μέσα στο οποίο πίστευαν  ότι κατοικούσε το πνεύμα του θεού, κάτι παρόμοιο που γίνεται σήμερα με τις λιτανείες (περιφορά) των διαφόρων εικόνων.

      Το δέντρο στην αρχαία λατρεία είχε πλήρως ταυτισθεί με το πνεύμα των θεών τους ή με το ανθρώπινο πνεύμα των ηρώων τους. Για παράδειγμα, από τον κορμό ενός δένδρου γεννήθηκε ο Άδωνις, ή κάτω από ένα δέντρο τέλεσαν τους γάμους τους ο Δίας και η Ευρώπη. Μέσα στον Κήπο της Εδέμ που ο αληθινός Θεός έθεσε τον Αδάμ και την Εύα υπήρχε το «δένδρο της γνώσεως του καλού και του κακού» και το «δένδρο της ζωής» και το πρώτο δένδρο ήταν η αιτία που ο άνθρωπος παράκουσε στην εντολή του Θεού και έπεσε στην αμαρτία και στη συνέχεια οι μετέπειτα γενιές το θεοποίησαν.

    Το σημερινό «Χριστουγεννιάτικο δέντρο» για τους περισσότερους ερευνητές και λαογράφους είναι ξενόφερτο έθιμο και προέρχεται από τη Δυτική Ευρώπη και κυρίως από τη Δυτική Γερμανία, όπου  πηγές αναφέρουν ότι υπήρχε το έτος 1600 μ.Χ. στο Ελσάς και κατά το 1640 μ.Χ. στο Στρασβούργο. Από εκεί διαδόθηκε στην τότε Αυστροουγγαρία. Την ίδια περίπου περίοδο εισήχθη στο Παρίσι από τη δούκισσα Αυρηλία, στις Βρυξέλλες από το βασιλιά Λεοπόλδο Α΄ και στην Αγγλία από τον ηγεμόνα Αλβέρτο, σύζυγο της βασίλισσας Βικτωρίας, όπου για πρώτη φορά κατασκευάσθηκε και μεταλλικό δέντρο. Λίγα χρόνια πριν το έθιμο είχε εισαχθεί στις αριστοκρατικές τάξεις της Ρώσσικης Πετρούπολης και στα τέλη του 18ου αιώνα ήταν γνωστό ήδη σε αρκετές πόλεις της Νορβηγίας, Σουηδίας και Δανίας.

      Στην Ελλάδα το «Χριστουγεννιάτικο δέντρο» εισήχθη από την Ευρώπη κατά την εποχή της βασιλείας του Όθωνα, όπου στολιζόταν στα βασιλικά ανάκτορα και σε λίγες αρχοντικές κατοικίες της Αθήνας. Ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι τα Χριστούγεννα του έτους 1834 μ.Χ. το ξενικό αυτό έθιμο ήρθε για πρώτη φορά στην Αθήνα και η πρώτη οικογένεια που στόλισε δέντρο ήταν του Ιωάννη Παπαρηγόπουλου (πρόξενου της Ρωσίας στην Αθήνα) στο αρχοντικό του που διατηρούσε στην Πλάκα με ωραία και σπάνια επίπλωση για την εποχή εκείνη. Πολύ αργότερα, κατά τη δεκαετία 1930 – 1940 το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δέντρου επεξετάθη και στην επαρχία στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Στις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα και μετά, έγινε πλέον πανελλήνιος εορταστικός θεσμός, με εμφανή τα λατρευτικά στοιχεία, καθόσον θεωρείται απαραίτητο για τη λατρεία των εορταστικών εκδηλώσεων των  Χριστουγέννων.

     Πολλοί θεωρούν ότι το «καράβι» είναι καθαρά Ελληνικό Χριστουγεννιάτικο έθιμο, επειδή στη νησιά τα παιδιά έλεγαν τα κάλαντα, κρατώντας στα χέρια τους ένα φωταγωγημένο καράβι, σύμβολο ισχύος και πλούτου των νησιών, γι’ αυτό τα νησιώτικα σπίτια στόλιζαν τα Χριστούγεννα μόνο καράβι. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ξεκίνησε μία εκστρατεία να καταργηθεί το ξενόφερτο «ΔΕΝΤΡΟ»και να καθιερωθεί το Ελληνικό «ΚΑΡΑΒΙ», κάτι που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο από το πανελλήνιο, γιατί η κυριαρχία του «δέντρου» ήταν πλέον αναμφισβήτητη και διαρκώς αυξανόμενη παγκόσμια.

      Το «Χριστουγεννιάτικο δέντρο» πρέπει να είναι απαραίτητα από  ΕΛΑΤΟ, γιατί πιστεύεται ότι τα φύλλα του με το βελονοειδές και μυτερό σχήμα τους διώχνουν το κακό, γεγονός που παραπέμπει σε αναβίωση αρχαίων ειδωλολατρικών δοξασιών και προλήψεων, που ήταν γεμάτοι οι λαοί της Δυτικής Ευρώπης απ’ όπου και ξεκίνησε η λατρεία του.  Όπως το έλατο ήταν «ιερό» για Ευρωπαίους και πίστευαν ότι διώχνει το κακό, έτσι και για τους αρχαίους Έλληνες η δάφνη ήταν «ιερό δέντρο» και της απέδιδαν μαντικές ιδιότητες, γι’ αυτό και η ιέρεια των ναών (Πυθία) μασούσε δάφνη και έδινε διάφορους χρησμούς. Το «Χριστουγεννιάτικο δέντρο» επίσης πρέπει να είναι καταπράσινο και «αειθαλές», γιατί συμβολίζει τη ζωή που το Χειμώνα «πεθαίνει». 

      Όλα τα παραπάνω, συνδυαζόμενα, φανερώνουν ότι το «Χριστουγεννιάτικο ΕΛΑΤΟ», δεν είναι (όπως οι περισσότεροι νομίζουν) απλά ένα όμορφο δέντρο που κοσμεί τα σπίτια μας κατά την περίοδο των Χριστουγέννων μέχρι τα Θεοφάνεια, αλλά περιβάλλεται από αρχαίες λατρευτικές απόκρυφες δοξασίες και αυτό μπορεί σήμερα να το καταλάβει κάποιος πολύ εύκολα, εάν γνωρίζει πως ενεργεί ο Διάβολος και εξαπατά τον άνθρωπο. Σπάνια θα βρεθεί κάποιο «δέντρο» στολισμένο που να μην έχει επάνω του, έστω και ένα απόκρυφο (σατανικό) σύμβολο και το βασικό σύμβολο που βρίσκεται στην κορυφή του είναι ένα άστρο, το οποίο είναι σε καθαρή μορφή η σατανική ΠΕΝΤΑΛΦΑ, ο οποία όταν κοσμεί του δρόμους σαν φωτιστικό περιβάλλεται και από το μασονικό ΚΥΚΛΟ. Αυτό αποτελεί τη σφραγίδα της εξουσίας του Σατανά επάνω σε όλες τις γιορταστικές εκδηλώσεις των ημερών αυτών, που έχουν καθαρά κοσμικό (σαρκικό) χαρακτήρα και δεν καμιά απολύτως σχέση με τη γέννηση του Κυρίου Ιησού. Η πρώτη αποστολική εκκλησία δεν τηρούσε τίποτα από όλα αυτά, ούτε υπήρχαν «χριστιανικές» εορτές, καθόσον αυτές καθιερώθηκαν στα πολύ μεταγενέστερα χρόνια και κυρίως μετά το Μέγα Κωνσταντίνο, όπου ο Χριστιανισμός καθιερώθηκε ως επίσημη θρησκεία του απέραντου Ρωμαϊκού Κράτους (ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για περισσότερες λεπτομέρειες διάβασε το μήνυμα «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ-ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ: Η παραποίηση της αλήθειας»).   

      Θα ρωτήσει κάποιος, που γνωρίζει ότι τα παραπάνω είναι πράγματι έτσι: «Καλά, και τι πειράζει να βάλω ένα δέντρο στο σαλόνι μου, απλά για στολίδι, χωρίς να έχει επάνω του αποκρυφιστικά σύμβολα; Είναι αυτό αμαρτία;» Η απάντηση είναι πολύ απλή: Ο αναγεννημένος πιστός και βαπτισμένος με το άγιο Πνεύμα του Θεού, για να τιμήσει τη γέννηση του σωτήρα και λυτρωτή του ΙΗΣΟΥ, δεν έχει ανάγκη όλα αυτά, ούτε περιμένει την 25 Δεκεμβρίου για να «εορτάσει» τα Χριστούγεννα. Όλο το χρόνο, κάθε μέρα, υψώνει, δοξάζει και μεγαλύνει τον Κύριο της δόξας, λατρεύει «εν πνεύματι και αληθεία» Αυτόν που είναι προσωπικός του σωτήρας και λυτρωτής, όχι μόνο μια φορά το χρόνο, ή μόνο στις λεγόμενες «μεγάλες» γιορτές, αλλά κάθε μέρα για να είναι η ζωή ευλογημένη και ευάρεστη ενώπιον του Κυρίου. Ο αληθής Λόγος του Θεού για το θέμα αυτό μας προτρέπει: «Μη ΣΥΜΜΟΡΦΟΝΕΣΘΕ με τον αιώνα τούτο….», δηλαδή μην έχετε την ΙΔΙΑ ΜΟΡΦΗ («συμ+μόρφωση»), μην ΤΑΥΤΙΖΕΣΤΕ με το σύστημα του κόσμου τούτου «…αλλά ΜΕΤΑΜΟΡΦΟΝΕΣΘΕ διά της ανακαινίσεως του νοός σας…», δηλ. να ΑΛΛΑΖΕΤΕ ΜΟΡΦΗ  («μετά+μόρφωση») αρχίζοντας από τον εσωτερικό σας κόσμο, με την ανακαίνιση του νου σας, για ποιο λόγο; «…ώστε να δοκιμάζητε, τι (είναι) το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον» (Ρωμαίους ΙΒ/12:2). Εσύ λοιπόν, όταν εορτάζεις τη γέννηση του Ιησού Χριστού μόνο με κοσμικά λατρευτικά μέσα, για απόλαυση της σάρκας και του εγώ σου, πιστεύεις ότι αυτό είναι «το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον;»   

    Ο εορτασμός της γέννησης του Ιησού Χριστού, δεν είναι στο να τρώει ο άνθρωπος κουραμπιέδες, μελομακάρονα, γαλοπούλες, βασιλόπιτες, άφθονα εδέσματα, να στολίζει το όμορφο «Χριστουγεννιάτικο Έλατο» και να γεμίζει το σπίτι του με τις φιγούρες του ροδαλού και παχουλού Σάντα Κλάους (Αϊ Βασίλη) που φιλοτέχνησε ο Αμερικανός Τόμας Ναστ, αλλά να διακηρύξει στους γύρω συνανθρώπους του, ΓΙΑΤΙ γεννήθηκε ο Ιησούς; ΠΟΙΟΣ ήταν ο σκοπός Του; ΤΙείπε ότι πρέπει εμείς να ακολουθούμε; ΠΩΣπρέπει να τιμάμε τη γέννησή Του;»

    Ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή μας προειδοποιεί: «Φυλάξατε εαυτούς από των ΕΙΔΩΛΩΝ» (Α΄ Ιωάννου Ε/5:21). Εφόσον λοιπόν λέ-γεις και ισχυρίζεσαι πως είσαι Χριστιανός αναγεννημένος και πληρωμένος με το Πνεύμα του Θεού και εφόσον γνωρίζεις ότι λατρευτική ατμόσφαιρα των ημερών αυτών δεν έχει καμιά σχέση με το Λόγο του Θεού, δεν πρέπει να ακολουθείς το κοσμικό «πνεύμα των Χριστουγέννων», αλλά να ακολουθείς Αυτόν που είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ, και ο Ιησούς Χριστός διακήρυξε «Εγώ είμαι η ΟΔΟΣ, και η ΑΛΗΘΕΙΑ, και η ΖΩΗ». Μην βάζεις άλλα ΕΙΔΩΛΑ στη θέση της λατρείας του ενός και μόνου αληθινού Θεού, που φανερώθηκε «εν Χριστώ Ιησού», γιατί θα θερίσεις ότι σπέρνεις.  

-----------------------------------------------------------------------------

Για πληροφορίες – επικοινωνία 

COPYRIGHT: 12/2009 - ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΤΖΕΛΕΠΗΣ

Τηλ. Κινητό 694- 4921318

E-MAIL: filadelfos02@hotmail.cοm 

FACEBOOK: Alkiviadis Tzelepis ή Filadlefos

-----------------------------------------------------------------------------

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το άρθρο αυτό μπορείτε να το κατεβάσετε σε μορφή PDF από την επιλογή "αρχεία" της ομάδας «ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΣ – FILADELFOS” του FACEBOOK (κωδικό αριθμός «CHRISTMAS_02»).

-----------------------------------------------------------------------

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του άρθρου αυτού, με την αναγραφή της πηγής προέλευσής του, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.2121/1993, περί «Πνευματικής ιδιοκτησίας»

 -----------------------------------------------------------------------------