ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ

 

1.     Το βάπτισμα στο νερό είναι εντολή του ίδιου του Ιησού: «Όστις ΠΙΣΤΕΥΣΗ και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως ΑΠΙΣΤΗΣΗ, θέλει κατακριθεί» (Μάρκος Ις΄:16). Η απείθεια στην εντολή αυτή οδηγεί τον πιστό σε κατάκριση ενώπιον του Κυρίου. Το βάπτισμα στο νερό αποτελεί μέρος του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου, είναι μια εντολή που πρέπει να εκτελεστεί, γιατί το βάπτισμα απεικονίζει τη σωτηρία μας. Το τελευταίο μήνυμα που κηρύχτηκε από τον Ιησού, πριν την ανάληψή Του, κατέληξε στην εντολή αυτή: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντεςαυτούς…» (Ματθαίος ΚΗ:19). Το πρώτο μήνυμα που κήρυξαν οι απόστολοι, μετά την Πεντηκοστή, περιλάμβανε την εντολή του βαπτίσματος: «Μετανοήσατε, και αςβαπτισθήέκαστος υμών εις το όνομα του  ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ…»(Πράξεις Β:38).

    Το βάπτισμα στο νερό είναι μια εκούσια ενέργεια του πιστού που φανερώνει την υπακοή του στο Λόγο του Κυρίου και είναι η επισφράγισης της ομολογίας του για το έργο της σωτηρίας που έχει επιτελεσθεί μέσα του. Ο άνθρωπος για να βαπτισθεί πρέπει πρώτα να πιστέψει, να μετανοήσει και να αναγεννηθεί: «Όστις ΠΙΣΤΕΥΣΗ (πρώτον) και ΒΑΠΤΙΣΘΗ(δεύτερον) θέλει σωθεί…». Η έλλειψη πίστης και υπακοή στο Λόγο Του είναι αρκετή για να μας στερήσει από τη σωτηρία. Όταν όμως έχουμε πίστη, τότε πρέπει και να βαπτιστούμε στο νερό στο όνομα του Κυρίου Ιησού, για να ευαρεστήσουμε τον Κύριο. 

 2.     Μετά την ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ του ανθρώπου ακολουθεί το ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ, το οποίο γίνεται στο όνομα του ΙΗΣΟΥ, και όχι στους τίτλους των ονομάτων (Πατέρας, Υιός και άγιο Πνεύμα, δεν είναι ονόματα, αλλά τίτλοι).Όταν ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΕΣ αυτούς εις το ΟΝΟΜΑ του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος» (βλ. Ματθαίος ΚΗ:18-19) δεν έδωσε εντολή να βαπτιζόμαστε στα «ονόματα» (πληθυντικός αριθμός) του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος, γιατί τότε θα έπρεπε να έχουμε τρία ονόματα, αλλά να βαπτιζόμαστε στο «όνομα», να βαπτιζόμαστε δηλαδή στο ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ, που ανήκει και στον Πατέρα και στον Υιό και στο άγιο Πνεύμα του Θεού και στο οποίο όνομα βάπτιζε ολόκληρη η πρώτη αποστολική εκκλησία (βλ. Πράξεις των Αποστόλων Β:38 , Η:16, Ι΄:48, ΙΘ:5, ΚΒ:16 /Ρωμαίους ς΄:3 /Γαλάτας Γ:27 /κλπ.). Ποιο είναι λοιπόν αυτό το όνομα;

  • ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ:«Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του  ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ…»(Πράξεις Β:38). 
  • ΣΑΜΑΡΕΙΤΕΣ: «…Αλλά μόνον ήσαν βεβαπτισμένοι εις το όνομα του Κυρίου ΙΗΣΟΥ..» (Πράξεις Η:16). 
  • ΕΘΝΙΚΟΙ: «Και προσέταξεν αυτούς να βαπτισθώσιν εις το όνομα του ΚΥΡΙΟΥ»  (Πράξεις Ι΄:48). Ποιου «Κυρίου;» Του Κυρίου ΙΗΣΟΥ. 
  • ΕΦΕΣΙΟΙ: «Ακούσαντες δε, εβαπτίσθησαν εις το όνομα του Κυρίου ΙΗΣΟΥ…» (Πράξεις ΙΘ:5). 
  • απ. ΠΑΥΛΟΣ: «Και τώρα τι βραδύνεις; σηκωθείς βαπτίσθητι και απολούσθητι από των αμαρτιών σου, ΕΠΙΚΑΛΕΣΘΕΙΣ το όνομα του ΚΥΡΙΟΥ»(Πράξεις ΚΒ:16). 
  • ΓΑΛΑΤΕΣ: «….Επειδή όσοι εβαπτίσθητε εις ΧΡΙΣΤΟΝ, Χριστόν ενδύθητε» (Γαλάτας Γ:27). 
  • ΡΩΜΑΙΟΙ: «Ή αγνοείτε ότι, όσοι εβαπτίσθημεν εις ΧΡΙΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥΝ, εις τον θάνατον Αυτού εβαπτίσθημεν; ΣΥΝΕΤΑΦΗΜΕΝ λοιπόν μετ’ Αυτού ΔΙΑ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ εις τον θάνατον» (Ρωμαίους ς΄:3).

       Στην Έξοδο Γ:13-14 αναφέρεται ότι το όνομα του Πατέρα είναι «Γιαχβέ Οσήα»(=Αυτός είναι σωτήρας), που μεταφράζεται στα Ελληνικά «Ιησούς».Αυτό το όνομα ο Πατέρας το έδωσε στον Υιό, που είναι κληρονόμος πάντων (Εβραίους Α:4 /Ιωάννης ΙΖ:11/κλπ). Το ίδιο όνομα έχει και το άγιο Πνεύμα του Θεού, αφού ο Θεός είναι Πνεύμα (Ιωάννης Δ:24). Στο όνομα του Ιησού, βαπτιζόμαστε στο νερό. Αυτό βλέπουμε να εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις από την πρώτη αποστολική εκκλησία: «Και παν ό,τι αν πράττητε εν λόγω ή εν έργω, ΠΑΝΤΑ εν τω ονόματι του Κυρίου ΙΗΣΟΥ (πράττετε)….» (Κολοσσαείς Γ:17). Όλα γίνονται στο όνομα, το υπέρ παν όνομα, στο όνομα του Κυρίου ΙΗΣΟΥ..

 ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στα αρχαιότερα χειρόγραφα, πριν τον  4ο μ.Χ. αιώνα, σχεδόν ολόκληρο το κεφά-λαιο ΚΗ΄/28 του Ματθαίου ΔΕΝ ΕΧΕΙ διασωθεί. Ο εκκλησιαστικός συγγραφέας Ευσέβιος της Καισαρείας(264-340 μ.Χ.) στα συγγράμματά του, σε όσες περιπτώσεις χρησιμοποιείται σήμερα η φράση «βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού, και του αγίου Πνεύματος»  χρησιμοποιεί πάντοτε τη φράση «βαπτίζοντες αυτούς ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΜΟΥ». 

 3.     Ο πιστός βαπτίζεται στο όνομα Εκείνου που τον έσωσε  και τον ακολουθεί συμβολικά σε όλη την πορεία του μαρτυρίου Του (σταύρωση, θάνατο, ταφή και ανάσταση): «Όσοι βαπτισθήκαμε εις ΧΡΙΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥΝ, εις τον θάνατο Αυτού βαπτισθήκαμε…» Ειδικότερα ο αναγεννημένος πιστός ακολουθεί τον Ιησού σε 7 στάδια:

  •  ΣΥΝΕΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ με τον Ιησού (Ρωμαίους ς΄:6 /Γαλάτας Β:20).
  • ΣΥΝΑΠΕΘΑΝΕ με τον Ιησού (Ρωμαίους ς΄:3,7-8).
  • ΣΥΝΕΤΑΦΗΚΕ με τον Ιησού (Ρωμαίους ς΄:4 /Κολοσσαείς Β:12).
  • Γίνεται ΣΥΜΦΥΤΟΣ με τον Ιησού (Ρωμαίους ς΄:5 Φιλιππ.Γ:10-11).
  • ΕΝΔΥΕΤΑΙ τον Ιησού (Γαλάτας Γ:26-27 /Ρωμ. ΙΓ:14 /Εφεσίους Δ:22-24).
  • ΣΥΝΑΝΕΣΤΗ με τον Ιησού (Ρωμαίους ς΄:5 /Κολοσ.Β:12 /Εφεσίους Β:6).
  • ΣΥΖΕΙ και ΣΥΜΒΑΣΙΛΕΥΕΙ με τον Ιησού (Ρωμ. ς΄:18 /Εφεσίους Β:6).

     Δηλαδή συνσταυρωνόμαστε, συναποθνήσκουμε, συνταφόμαστε και συνανασταινόμαστε με τον Ιησού Χριστό. Άλλωστε δεν πέθανε ο Πατέρας ή το άγιο Πνεύμα Του για να βαπτισθούμε σ’ αυτούς. Το βάπτισμα του πιστού στο νερό είναι τύπος του πραγματικού θανάτου του Ιησού, που πέθανε στη δική μας θέση για να εξιλεώσει τη θεία δικαιοσύνη και να μας αγιάσει. Επειδή «ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος» (Ρωμ.ς΄:23) ο αμαρτωλός πρέπει να πεθάνει. Ο θάνατος του πιστού στο βάπτισμα είναι μεν συμβολικός, αλλά για το Θεό λογίζεται σαν πραγματικός, γιατί γίνεται σαν απόδειξη της πίστης μας, γινόμαστε δηλαδή νεκροί κατά την αμαρτία. Στον υγρό τάφο θάβουμε τον παλιό (σαρκικό) άνθρωπο και ανασταίνεται ένας νέος (πνευματικός) άνθρωπος, ντυμένος με τη δικαιοσύνη του Ιησού  Χριστού.

              Το βάπτισμα στο νερό πρέπει να γίνεται:

  •  Με ολοκληρωτική κατάδυση του πιστού στο νερό, αφού ακολουθεί συμβολικά τον Ιησού στο θάνατό Του. Κατά συνέπεια βάπτισμα με οποιοδήποτε άλλο τρόπο (π.χ. διά ραντίσματος)  δεν ευαρεστεί το Θεό. 
  • Με μία μόνο κατάδυση, γιατί ο Ιησούς «απέθανεν ΑΠΑΞ δια την αμαρτίαν» (Ρωμαίους ς΄:10 /βλ. Εβραίους Ζ:27, Θ:12, Ι΄:12).

 4.     Το ότι βαπτιζόμαστε στο όνομα εκείνου που μας έσωσε, φαίνεται καθαρά και από τα λόγια του Παύλου προς τους Κορίνθιους πιστούς: «Διεμερίσθη ο Χριστός; Μήπως ο Παύλος ΕΣΤΑΥΡΩΘΗ διά σας; ή εις το ΟΝΟΜΑ του Παύλου εβαπτίσθητε;» (Α’ Κορινθ. Α:13). Εδώ ο Παύλος ελέγχει μια μερίδα από τους αγίους της εκκλησίας της Κορίνθου που τον θεωρούσαν ανώτερο και από τον Ιησού. Τους υπενθυμίζει ότι αυτός, ούτε ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ για αυτούς, ούτε ΒΑΠΤΙΣΘΗΚΑΝ στο όνομά του για να υπερτερεί του Ιησού. Το ίδιο έκαναν και οι Ισραηλίτες στην Παλαιά Διαθήκη, βαπτίσθηκαν στον Μωϋσή, γιατί αυτός ήταν ο χριστός (ο εκλεκτός) του Θεού, που τους έσωσε από τη σκλαβιά των Αιγυπτίων: «Πάντες εις τον ΜΩΫΣΗΝ εβαπτίσθησαν εν τη νεφέλη και εν τη θαλάσση» (βλ. Α΄ Κορινθίους Ι΄:2).

      Το όνομα στο οποίο πρέπει να βαπτιζόμαστε είναι «ΙΗΣΟΥΣ» που σημαίνει «Αυτός είναι σωτήρας» (=Γιαχβε Οσήα). Η σωτηρία είναι μόνον δια της θυσίας του Ιησού και το βάπτισμα στο νερό πρέπει να γίνεται στο όνομά Του, γιατί Αυτός πέθανε για μας. Είναι το μόνο όνομα ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ: «Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου σωτηρία, διότι ΟΥΤΕ ΟΝΟΜΑ ΑΛΛΟ είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει ΝΑ ΣΩΘΩΜΕΝ» (Πράξεις Δ:12) και η σωτηρία μας απεικονίζεται με το βάπτισμα. Γι’ αυτό όλα γίνονται στο όνομα του Κυρίου ΙΗΣΟΥ.

       Οι απόστολοι, όταν βάπτιζαν, ΔΕΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΑΝ κατά λέξη την εντολή του Κυρίου στο Ματθαίος ΚΗ:19, αλλά υπάκουαν στο Λόγο Του και εφάρμοζαν το περιεχόμενοτης εντολής, γεγονός που φαίνεται σαφέστατα στις παραπάνω περιπτώσεις που αναφέραμε. Αφού «Πατήρ, Υιός και άγιο Πνεύμα» είναι τίτλοι των τριών εκδηλώσεων (φανερώσεων) του Θεού, οι απόστολοι βάπτιζαν στο μόνο όνομα που δόθηκε από τον ουρανό.  Ίσως κάποιος να αναρωτηθεί: «Είναι λάθος όταν βαπτιζόμαστε στους τίτλους και όχι στο όνομα των τίτλων;» Ο Θεός μέσα από το Λόγο Του μας μιλάει πολλές φορές με τύπους, γιατί θέλει να μας διδάξει κάτι. Για παράδειγμα ο Δείπνος του Κυρίου είναι ένας τύπος του «Πάσχα», της θυσίας του Ιησού Χριστού επάνω στο Γολγοθά.

     Εάν κάποιος βαπτισθεί το νερό στους ΤΙΤΛΟΥΣ του ονόματος (=Πατήρ-Υιός-άγιο Πνεύμα), βαπτίζεται γιατί (έχει διδαχθεί ότι) πρέπει να εκτελέσει την εντολή του Κυρίου, δεν έχει όμως επίγνωση γιατί βαπτίζεται, τι ακριβώς συμβολίζει το βάπτισμα και γενικά ποια είναι η βαθύτερη έννοιά του. Πιστεύω ότι ο Θεός κάνει αποδεκτή την ενέργειά του αυτή και τον ευλογεί, γιατί ότι το έκανε, το έκανε από αγάπη σ’ Αυτόν, θέλοντας να εκπληρώσει την εντολή Του.  

       Εάν όμως βαπτισθεί στο ΟΝΟΜΑ των τίτλων (=Ιησούς), τότε έχει επίγνωση και γνωρίζει για ποιο λόγο βαπτίζεται, ποιος είναι ο συμβολισμός και ποια είναι η βαθύτερη σημασία του βαπτίσματος.

 5.  Τέλος, η Αγία Γραφή δεν διδάσκει πουθενά το «νηπιοβάπτισμα», καθόσον ο άνθρωπος πρέπει να πιστέψει πρώτα για να βαπτισθεί. Στην Α’ Πέτρου Γ:20-21 αναφέρεται ότι το βάπτισμα αυτό καθ’ αυτό, χωρίς μετάνοια, δεν αποβάλλει την αμαρτία, αλλά αποτελεί μαρτυρία της αγαθής συνείδησης προς το Θεό. Τα νήπια δεν μπορούν να είναι υπεύθυνα και υπόλογα για τις πράξεις τους ενώπιον του Θεού, ώστε να έχουν ανάγκη μαρτυρία αγαθής συνείδησης. Το νηπιοβάπτισμα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στα μέσα του 2ου μ.Χ. αιώνα και μέχρι τον 5ο αιώνα απετέλεσε θέμα θεολογικής διαμάχης. Το 418 μ.Χ. η Σύνοδος της Καρθαγένης το επικύρωσε και έκτοτε γενικεύθηκε.

-------------------------------------------------------------

COPYRIGHT 2011  -  ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΤΖΕΛΕΠΗΣ

Τηλ. Κινητό: 694 - 49 21 318

E-MAIL:  filadelfos02@hotmail.cοm

FACEBOOK:  Alkiviadis Tzelepis & Groups/Filadelfos

ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΚΗ/28:19 - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΚΗ/28:19 - Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ

αρχαιολογικές μαρτυρίες και αποδείξεις

 

   Όταν ο Ιησούς Χριστός με τους μαθητές Του βρισκόταν στο όρος Ελαιών, λίγο πριν αναληφθεί για τον ουρανό, τους είπε να πάνε σε όλο τον κόσμο και να κηρύξουν το ευαγγέλιό Του «…βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος»(Ματθαίος ΚΗ:19). Αργότερα, μετά την Πεντηκοστή, βλέπουμε ότι οι μαθητές, αλλά γενικά και η πρώτη αποστολική εκκλησία, δεν εφάρμοσαν ούτε μια φορά «κατά γράμμα» την εντολή του Ιησού, καθόσον σε όλες τις περιπτώσεις βάπτιζαν πάντοτε στο «όνομα του Κυρίου ΙΗΣΟΥ», όπως πολύ καθαρά βλέπουμε μέσα στο βιβλίο των Πράξεων Αποστόλων (βλ. Πράξεις Β:38, Η:16, Ι΄:48, ΙΘ:5, κλπ). Φαινομενικά δείχνει να υπάρχει αντίφαση.  Φυσικά, ούτε αντίφαση υπάρχει, οι μαθητές ούτε απείθησαν στα λόγια του Ιησού που αναφέρονται στο Ματθαίος ΚΗ:19. Ο Λόγος του Θεού ποτέ δεν αντιφάσκει, απλά υπάρχει κρυμμένη αποκάλυψη μέσα στο εδάφιο αυτό.

        Επειδή η φράση «…βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος»αναφέρεται μία και μοναδική φορά μέσα στη Βίβλο και επειδή οι απόστολοι ουδέποτε τη χρησιμοποίησαν «κατά γράμμα», στη συνοπτική αυτή μελέτη μας δεν θα ασχοληθούμε με την πνευματική ερμηνεία των λόγων του Ιησού, ούτε και με την αναγκαιότητα του βαπτίσματος του πιστού στο νερό. Επ’ αυτού, υπάρχουν σχετικές μελέτες και άρθρα που μπορεί να ανατρέξει ο ενδιαφερόμενος για περισσότερες λεπτομέρειες.

      Εδώ θα ασχοληθούμε περισσότερο με την ιστορική αυθεντικότητα του επίμαχου εδαφίου Ματθαίος ΚΗ:19 και θα εξετάσουμε εάν υπάρχουν ισχυρές ΓΡΑΠΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ότι το εν λόγω εδάφιο είναι αυθεντικό και όχι νόθο. Οι μέχρι τώρα υπάρχουσες  ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ και ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ αποδείξεις συγκλίνουν στο γεγονός ότι το εδάφιο Ματθαίος ΚΗ:19 είναι νόθο και όχι αυθεντικό και είναι οι ακόλουθες:  

  • · ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Ν.ΒΑΜΒΑ: «Πορευθέντες λοιπόν, μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού, και του αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς…»  
  • · ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, προ 4ου μ.Χ. αιώνα (;) «Πορευθέντες ουν, μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εν τω ονοματί Μου, διδάσκοντες αυτούς τηρείν όσα ενετειλάμην υμίν….»

   Ισχυρές αρχαιολογικές μαρτυρίες για την αυθεντικότητα του εδαφίου Ματθαίος ΚΗ:19, δεν υπάρχουν, γιατί στα αρχαιότερα χειρόγραφα, πριν τον  4ο μ.Χ. αιώνα, σχεδόν ολόκληρο το κεφάλαιο ΚΗ του Ματθαίου ΔΕΝ ΕΧΕΙ διασωθεί. Τις γραπτές αποδείξεις που έχουμε για το θέμα αυτό είναι οι ακόλουθες:

  1.   ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ

     Ο Ευσέβιος, που έζησε το 264-340 μ.Χ., που διεύθυνε την περίφημη βιβλιοθήκη του Παμφίλου στην Αντιόχεια και που θεωρείται ο μεγαλύτερος εκκλησιαστικός συγγραφέας με αντικειμενικότητα στα στα γραπτά του, είχε μελετήσει τα αρχαιότερα χειρόγραφα των τριών πρώτων μ.Χ. αιώνα, γι’ αυτό από ιστορική άποψη η μαρτυρία του έχει ακόμα μεγαλύτερη αξιοπιστία από τα υπάρχοντα σήμερα μεταγενέστερα χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης. Σε όσες περιπτώσεις χρησιμοποιείται σήμερα η φράση «βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού, και του αγίου Πνεύματος» ο Ευσέβιος χρησιμοποιεί πάντοτε τη φράση «βαπτίζοντες αυτούς ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΜΟΥ». 

 (α)    Στην «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ» του γράφει:

«….επί δε του τη κηρύγματος διδασκαλία την εις σύμπαντα τα έθνη στειλαμένων πορείαν συν δυνάμει Χριστού, φήσαντος αυτοίς ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΜΟΥ…..» (Libr. ΙΙΙ. CAP 5, σελ.77).

 (β)    Στο βιβλίο του «ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ» γράφει:

«….ενί δε ρήματι και μια φωνή φήσας προς τους εαυτού μαθητάς  ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΥΣΑΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΜΟΥ, ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΡΕΙΝ ΠΑΝΤΑ ΟΣΑ ΕΝΕΤΕΙΛΑΜΗΝ ΥΜΝΙΝ, έργον επήγε τω λόγω αυτίκατε εμαθητεύετο εν ολίγω παν έθνος Ελλήνων ομού και βαρβάρων....» (ΙΙΙ/6/131-132).

 2.  ΚΡΙΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ E.NESTLE - 1936

    Στην έκδοση του κριτικού κειμένου της Καινής Διαθήκης «NOVUMTESTAMENTUMGRAECE» της Στουτγκάρδης (έκδοση BIBELLANSTALT, 1936)και στη σελίδα 83 αναφέρεται στις υποσημειώσεις του κεφαλαίου ΚΗ/28 του Ματθαίου ότι ο κυριότερος ιστορικός του Χριστιανισμού Ευσέβιος, αντί της επίμαχης φράσης, αναφέρει πάντοτε «εν τω ονόματί Μου».

 3. ΒΙΒΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

        Η «Βιβλική Σχολή της Ιερουσαλήμ» που ανήκει στην Καθολική Εκκλησία, σε σοβαρή μελέτη της, καταλήγει στο παρακάτω συμπέρασμα. Το κείμενο παρατίθεται αυτούσιο, χωρίς όμως να υπάρχουν τα έντονα γράμματα και οι υπογραμμίσεις:

 «19. Βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού, και του αγίου Πνεύματος, σε πολλές περικοπές που αναφέρονται στο εδάφιο αυτό, ο Ευσέβιος Καισαρείας αντικαθιστά τη φράση αυτή με τις λέξεις «εν τω ονόματί Μου». Αλλά η απομονωμένη αυτή μαρτυρία δύσκολα μπορεί να αντιμετωπίσει τις ομώνυμες μαρτυρίες των χειρογράφων, των μεταφράσεων και των Πατέρων. (α) Δεν είναι απίθανο η διατύπωση αυτή να απηχεί στην ακρίβειά της τη λειτουργική χρήση ΠΟΥ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ στην πρωτόγονη κοινότητα. Γνωρίζουμε εξ άλλου ότι οι Πράξεις των Αποστόλων ομιλούν (πάντοτε) για βάπτισμα «εις τον όνομα του ΙΗΣΟΥ». Οτιδήποτε και αν συμβαίνει με τις δυνατές αυτές παραλλαγές, η βαθειά πραγματικότητα παραμένει η ίδια….» (LA SAINT BIBLE TRADUITE EN FRANCAIS SOUS LA DIRECTION DE L’ ECOLE BIBLIQUE DE JERUSALEM. LES EDITIONS DU CERF. 29 Μπούλεβαρντ Λατούρ-Μομπούργκ, Παρίσι 1960).   

 5.   THEJERUSALEMBIBLE

        Η Αγγλική έκδοση της Αγίας Γραφής «TheJerusalemBible», την μέχρι πρότινος διέθετε και η Ελληνική Βιβλική Εταιρία, στο Ματθαίος ΚΗ:19 κάνει το εξής σχόλιο: 

«28α. ΤHIS FORMULA IS PEPHAPS REFLECTION OF THE LITURGICAL USAGE OF THE WRITEROWN TIME, δηλαδή «ο τύπος αυτός πιθανόν είναι μια αντανάκλαση της λειτουργικής χρήσης την εποχή που ζούσε ο (αντι)γραφέας».Το μικρό και απλό αυτό σχόλιο μας αφήνει να «εννοήσουμε» την ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ της εντολής του Κυρίου Ιησού, αλλά και τον χρόνο περίπου της αλλαγής αυτής.

 6.    Η ΚΑΘΑΡΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

         Η φράση που υπάρχει στο Ματθαίο ΚΗ:19«βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού, και του αγίου Πνεύματος»προβληματίζει τους μελετητές και ερευνητές της Βιβλικής Αρχαιολογίας, γιατί ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΣΥΜΦΩΝΙΑ με τα άλλα εδάφια της Καινής Διαθήκης που αναφέρονται στο ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ και στο συμβολισμό του, γιατί όλα αναφέρουν ότι το βάπτισμα γίνεται ΠΑΝΤΟΤΕ «εις το όνομα του Κυρίου ΙΗΣΟΥ» (βλέπε: Πράξεις Β:38, Η:16, Ι΄:48, ΙΘ:5 /Ρωμαίους ς΄:3 /Α΄Κορινθίους Α:11.13 /κλπ.), γιατί το βάπτισμα του πιστού στο νερό είναι ο συμβολικός τύπος του θανάτου της σαρκικής φύσης, ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ, γι’ αυτό βαπτιζόμαστε στο όνομά Του, δεν πέθανε ο Πατέρας ή το άγιο Πνεύμα του Πατέρα, για να βαπτιστούμε στο όνομά Τους (εάν βέβαια είχαν διαφορετικό όνομα από τον Υιό).

 -----------------------------------------------------------------------

COPYRIGHT 2011  -  ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΤΖΕΛΕΠΗΣ

Τηλ. Κινητό: 694 - 49 21 318

E-MAIL:  filadelfos02@hotmail.cοm

FACEBOOK:  Alkiviadis Tzelepis & Groups/Filadelfos

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ και ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ  και ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ

To θέμα που πραγματεύομαι στη μελέτη αυτή είναι απάντηση στο άρθρο "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ" που ανάρτησε στην ομάδα "Μελέτη Ευαγγελίου" στο facebook ο χρήστης Τάκης KAΡΑΘΑΝΑΣΗΣ. Για να είναι ολοκληρωμένη και αντικειμενική η παρουσίαση του θέματος, συμπεριλαμβάνεται στην αρχή αυτούσιο και το εν λόγω  άρθρο:

  

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ - Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

 (A)  ΓΙΑΤΙ χρειαζόμαστε το Λόγο του Θεού

         Ο Λόγος του Θεού είναι απαραίτητος για την κοινωνία μας με το Θεό.

1)   Πόσο  σημαντικός είναι ο Λόγος του Θεού για τον άνθρωπο;  Ματθαίος 4:4 

2)   Ποια  είναι η δύναμή Του;(α)  Ιερεμίας 23:29,  (β) Ησαΐας 55:10-11, (γ) Εβραίους 4:12 

3)   Πώς μπορούμε να ελέγξουμε αν βρισκόμαστε σε σωστή σχέση με το Θεό; Α’ Ιωάν.3:24 

4)    Πώς   αντιμετώπισε ο Ιησούς Χριστός τους πειρασμούς του Σατανά; Λουκάς 4:4,8,12

5)    Ποιος είναι ο ρόλος της Αγίας Γραφής στον πνευματικό μας αγώνα; Εφεσίους 6:1

6)    Πώς μπορούμε να αυξήσουμε την πίστη μας; Ρωμαίους 10:17

7)    Ποια  άλλη επίδραση έχει ο Λόγος του Θεού στη ζωή μας; Β'  Τιμόθεου 3:16-17 

8)    Ποιες είναι οι υποσχέσεις του Θεού για όποιον ζει σύμφωνα με το Λόγο Toυ;

       (α)  Ιωάννης 14:21,23, (β)  Α' Ιωάννου 3:22, (γ) Ψαλμός119:165,

       (δ)  Ψαλμός 1:1-3  και  (ε)  Δευτερονόμιο11:21

 Β.    ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ να χρησιμοποιούμε το Λόγο του Θεού

 9)    Με  ποια διάθεση πρέπει να πλησιάζουμε τα Λόγια του Θεού; (α)  Ιερεμίας 15:16,  (β) Ψαλμός 119:103, 105, 162. -  Ο  Ψαλμός 119 έχει για κεντρικό θέμα το Λόγο του Θεού.

10)  Πώς  προστάζει ο Κύριος να χρησιμοποιούμε το Λόγο Του; (Δευτερονόμιο 11:18-20,  Ιησούς του Ναυή, κεφ.Γ). 

11)    Τι σημαίνει στην προς Κολοσσαείς 3 :16 «…ο λόγος του Χριστού ένοικεί εν ύμιν πλουσίως;»

12)    Με ποιες προϋποθέσεις καρποφορεί μέσα μας ο Λόγος του Θεού; (α) Λουκάς 11:28, (β) Λουκάς 8:15

      Να ακούς, να διαβάζεις, να μελετάς, να αποστηθίζεις, να συλλογίζεσαι το Λόγο του Θεού. Μια από τις καλύτερες και πιο άμεσες μεθόδους για να μελετήσεις την Αγία Γραφή είναι σε τρία στάδια: Παρατήρηση, Ερμηνεία και Εφαρμογή.

  • ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Τι λέει το κείμενο;
  • ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Τι εννοεί το κείμενο;
  • ΕΦΑΡΜΟΓΗ: Τι σημαίνει αυτό που λέει το κείμενο για μένα;

 Πώς μπορώ να το εφαρμόσω στη ζωή μου;                                      (ΤΕΛΟΣ άρθρου Τ.Κ.)

 ---------------------------------------------------------------------------------------

    Πιστεύω ότι το παραπάνω άρθρο πολύ εύστοχα έχει χωριστεί σε δύο μεγάλες και βασικές ενότητες, τις οποίες θα πρέπει να έχει υπόψη του ο κάθε ειλικρινής μελετητής του Λόγου του Θεού, που σκύβει σε Αυτόν με πίστη και εμπιστοσύνη, πιστεύοντας ότι ο Κύριος μέσα από το Λόγο Του καθημερινά του μιλά και τον οδηγεί συνέχεια σε αποκαλύψεις, τον οδηγεί σε νέα μονοπάτια αποκάλυψης του Λόγου Του. Βέβαια υπάρχουν και άλλες ενότητες ή κατηγορίες που κάποιος θα μπορούσε να προσθέσει, αλλά αυτές που θίγονται ήδη  περιλαμβάνουν μέσα τους και τυχόν άλλες που κάποιος θα πρόσθετε. Δύο ερωτήματα «ΓΙΑΤΙ» και «ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ»: (Α) «ΓΙΑΤΙ χρειαζόμαστε το Λόγο του Θεού» το ένα ερώτημα και (Β)  το «ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ να χρησιμοποιούμε το Λόγο του Θεού» το άλλο ερώτημα. 

 (Α)  ΓΙΑΤΙ χρειαζόμαστε το Λόγο του Θεού

      Πιστεύω ότι με τις οκτώ (8) περιπτώσεις που αναφέρονται στο σχετικό άρθρο καλύπτεται στο σύνολό του το «ΓΙΑΤΙ» χρειαζόμαστε το Λόγο του Θεού. Επειδή, πολλοί, που βρίσκονται χρόνια στην πίστη, θα πουν «εγώ τα γνωρίζω αυτά» και πιθανόν να υπάρχει και κάποιος άλλος που να κάνει και τη σκέψη ότι «στο παραπάνω άρθρο δεν αναγράφεται κάτι το καινούργιο, αλλά είναι γνωστά θέματα», θα συνιστούσα να γίνει καταγραφή με τη σειρά ολόκληρων των εδαφίων  που αναφέρονται και να τα ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ (όχι να τα διαβάσει απλώς) και να ΕΚΖΗΤΗΣΕΙ με προσευχή ο Κύριος να του δώσει «αποκάλυψη» του Λόγου Του, γιατί όταν ο Λόγος είναι αποκαλυπτικός, αυτό σημαίνει ότι τον «τρώμε» πνευματικά, τον τρώμε «οπτόν εν πυρί», όπως θα εξηγήσουμε με λεπτομέρειες παρακάτω. Δεν θα γίνει ιδιαίτερο σχόλιο στο πρώτο αυτό ερώτημα, γιατί αφενός μεν  αυτό καλύπτεται σε όλες τις γενικές πτυχές του και αφετέρου βασικός στόχος είναι να δώσουμε μεγάλη έμφαση στο αμέσως επόμενο δεύτερο ερώτημα. Η καταγραφή των εδαφίων είναι πολύ εύκολο να γίνει πλέον με τα προγράμματα που υπάρχουν στο διαδίκτυο, τα οποία μπορεί κάποιος να τα κατεβάσει πολύ εύκολα.  

 (Β)  ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ να χρησιμοποιούμε το Λόγο του Θεού

       Για το πως πρέπει να χρησιμοποιεί ο πιστός το Λόγο του Θεού, θα πρέπει να έχει υπόψη του το τρίπτυχο «ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΦΑΡΜΟΓΗ» και επειδή στην πράξη η «ΕΦΑΡΜΟΓΗ» είναι κάτι που παρερμηνεύεται συχνά από την πλειοψηφία των πιστών, γιατί όλοι μας γνωρίζουμε περιπτώσεις που ο Λόγος του Θεού εφαρμόζεται «κατά το δοκούν», όπως εμείς νομίζουμε ότι είναι σωστό, σύμφωνα με τις δικές μας δογματικές απόψεις και αντιλήψεις, εδώ θα δώσουμε μεγάλη έμφαση στην «ΕΡΜΗΝΕΙΑ» και εάν αυτό που θα δώσουμε θα είναι σύμφωνο με το Λόγο του Θεού, τότε θα υπάρχει ταυτόχρονα και απάντηση για τα άλλα δύο, την «ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ» και την «ΕΦΑΡΜΟΓΗ» του Λόγου του Θεού.

     Το πώς θα ερμηνεύουμε τη Γραφή υπάρχουν πνευματικοί κανόνες που πρέπει να γνωρίζουμε και αυτοί οι κανόνες, όταν χρησιμοποιηθούν σωστά, είναι σαν μια πηγή που δίνει άφθονο καθαρό νερό, το οποίο πλέον ακολουθεί μόνο του την πορεία, χωρίς ανθρώπινες παρεμβάσεις.

        Επειδή το θέμα είναι μεγάλο και έχει πολλές πλευρές, εδώ θα αναφερθούμε μόνο σε έναν ΒΑΣΙΚΟ πνευματικό κανόνα που είναι ο εξής: Η Βίβλος μας μιλάει με «τύπους» και ολόκληρη η Παλαιά Διαθήκη κρύβει μέσα της με τύπους την Καινή Διαθήκη και αντίστροφα. Η «τυπολογία» είναι βασικό στην ερμηνευτική της Βίβλου, κάτι που πρέπει να έχουμε υπόψη μας και έτσι ποτέ δεν πρόκειται να κάνουμε λάθος στην ερμηνεία του Λόγου του Θεού. Παρακάτω θα δώσουμε τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα, στα οποία ο κάθε αναγνώστης θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή. Κατά τον ίδιο τρόπο θα μπορεί κάποιος να ερμηνεύει ολόκληρη τη Βίβλο με ασφάλεια.

        Στο ΙΒ΄/12 του βιβλίου της Εξόδου, έχουμε πολλές τυπολογίες, αλλά θα αναφερθούμε μόνο σε μία, μέσα στην οποία κρύβονται και οι υπόλοιπες: Είχε διατάξει ο Θεός τους Ισραηλίτες δια μέσου του Μωϋσή, για να αποφύγουν την επερχόμενη κρίση, όπου «παν πρωτότοκο» στη Γη της Αιγύπτου θα εξολοθρεύετο, να σφάξουν ένα ΑΡΝΙ, το οποίο θα ήταν «τέλειον, αρσενικόν και ενιαύσιον» και να βάλουν το αίμα του «επί τους παραστάτες και επί το ανώφλιον  της θύρας των οικιών τους», ώστε όταν θα προσπερνούσε ο εξολοθρευτής άγγελος, να τους προσπερνούσε και δεν θα επέφερε κρίση στα πρωτότοκά τους. Και εδώ υπάρχει τυπολογία (την οποία θα αναλύσουμε κάποια άλλη φορά), αλλά θα αναφερθούμε στην αμέσως επόμενη τυπολογία που αναφέρεται στο εδάφια 8 -10 του ΙΒ/12 κεφαλαίου του βιβλίου της Εξόδου:

 .  «(8) Και θέλουσι φάγει το κρέας την νύκτα εκείνην, ΟΠΤΟΝ ΕΝ ΠΥΡΙ· με άζυμα, και με χόρτα πικρά θέλουσι φάγει αυτό· (9) μη φάγητε απ' αυτού ΩΜΟΝ,  μηδέ ΒΡΑΣΤΟΝ εν ύδατι, αλλά ΟΠΤΟΝ ΕΝ ΠΥΡΙ· την κεφαλήν αυτού μετά των ποδών αυτού και μετά των εντοσθίων αυτού· (10) και μη αφήσητε υπόλοιπον απ' αυτού έως το πρωΐ· ό,τι δε περισσεύση απ' αυτού έως το πρωΐ, καύσατε εν πυρί.

        Όλοι γνωρίζουμε τυπολογικά ότι το ΑΡΝΙ εδώ συμβολίζει τον ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ, ο οποίος είναι το «αρνίον το εσφαγμένο προ καταβολής κόσμου». Ο Ιησούς όμως είναι και Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» («Εν αρχή ήτο ο Λόγος και ο Λόγος ήτο ΠΡΟΣ τον Θεό…» - Ιωάννης Α:1,  Βλ. Αποκάλυψη ΙΘ:9), είναι και ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. Εδώ τυπολογικά μας διατάσσει ο Κύριος να «φάμε» το Λόγο Του, όχι κατά γράμμα  όπως ακριβώς αναγράφεται, αλλά με αποκάλυψη του Λόγου Του, δεν πρέπει δηλαδή να τον «τρώμε» ωμό (όπως είναι γραμμένος), ούτε βραστό (να δίνουμε ανθρώπινες ερμηνείες κατά το δοκούν), αλλά να τον τρώμε «οπτόν εν πυρί», ψημένο στη φωτιά του Πνεύματος, να έχουμε δηλαδή αποκαλυπτικό λόγο.

 

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ  Π Ρ Ω Τ Ο   -  Το ΒΟΥΝΟ στη ΘΑΛΑΣΣΑ

     Είπε ο Κύριος «εάν έχετε πίστη και πείτε στο βουνό, πέσε στη θάλασσα, αυτό πέσει…». Εγώ αδελφοί μου, όσο και να φωνάζω στο βουνό της Πάρνηθας (για παράδειγμα) πέσε στη θάλασσα, ΠΟΤΕ αυτό ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ, γιατί παίρνω το Λόγο του Θεού «ωμό», κατά γράμμα, χωρίς αποκάλυψη. Μπορώ όμως να πετάξω το βουνό στη θάλασσα, εάν υπόγεια βάλω εκρηκτικά και το ανατινάξω, αλλά αυτό όμως ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, δεν είναι αυτός αποκαλυπτικός λόγος, παίρνω το Λόγο του Θεού «βραστόν». Όταν ο Κύριος έλεγε να πούμε στο «βουνό» να πέσει στη «θάλασσα» και αυτό θα γίνει, εννοούσε τα «προβλήματα», τις «δυσκολίες», που με ένα λόγο πίστης τα πετούμε στα βάθη των θαλασσών, αυτό είναι ο λόγος που τρώγεται «οπτός εν πυρί» ψημένος με τον αποκαλυπτικό Λόγο του Θεού.

 

       ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ  Δ Ε Υ Τ Ε ΡΟ  

ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ και Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΦΡΑΣΗΣ 

    Όταν ο απ. Πέτρος μίλησε στο εκατόνταρχο Κορνήλιο και στους οικείους του, ενώ μιλούσε άνοιξε η καρδιά τους δέχτηκαν τον Κύριο Ιησού και την ίδια στιγμή βαπτίσθηκαν με το άγιο Πνεύμα του Θεού. Τότε ο Πέτρος «προσέταξεν αυτούς να βαπτισθώσιν ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ…» (Πράξεις Ι΄/10:48). Στην περίπτωση εδώ έχουμε «ωμή» ερμηνεία του Λόγου, όταν αυτός που βαπτίζει επαναλαμβάνει επακριβώς τα λόγια του Πέτρου «Σε βαπτίζω ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ». Εδώ έχουμε κατά γράμμα ερμηνεία και εφαρμογή του Λόγου, δηλαδή απλή επανάληψη των λόγων του Πέτρου και όχι εκτέλεση του «περιεχομένου» της εντολής, που είναι η ερμηνεία «οπτόν εν πυρί». Ποιο είναι το όνομα του Κυρίου; Πρέπει λοιπόν για να ερμηνεύσουμε σωστά το Λόγο του Θεού, να βρούμε «ποιο είναι το όνομα του Κυρίου» και σε αυτό το όνομα να γίνει η βάπτιση και όπως όλοι μας καθαρά γνωρίζουμε από όλες τις περιπτώσεις που αναφέρονται στις Πράξεις των Αποστόλων, το όνομα είναι το ΥΠΕΡ ΠΑΝ ΟΝΟΜΑ είναι το όνομα "ΙΗΣΟΥΣ" και σ' αυτό το όνομα βάπτιζε η πρώτη αποστολική εκκλησία, άλλωστε σύμφωνα με τους ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ και την ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ το βάπτισμα στο νερό του πιστού είναι ο συμβολικός του θάνατος, ακολουθεί δηλαδή τον Ιησού Χριστό σε όλα τα στάδια: ΣΥΝσταυρώνεται, ΣΥΝαποθνήσκει, ΣΥΝτάφεται, ΣΥΝανασταίνεται με Αυτόν και ΣΥΝκάθεται στο θρόνο της δόξας (Ρωμαίους ς΄:3-5, κλπ). Βαπτιζόμαστε στο όνομα εκείνου που μας έσωσε, όπως τυπολογικά έκαναν και οι Ισραηλίτες στην οικονομία του Νόμου όπου «βαπτίσθηκαν» στο όνομα του Μωυσή: «Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί, ότι οι πατέρες ημών ήσαν πάντες υπό την νεφέλην, και πάντες διά της θαλάσσης διήλθον, και πάντες εις τον ΜΩΥΣΗΝ εβαπτίσθησαν εν τη νεφέλη και εν τη θαλάσση..." (Α΄ Κορινθίους 10:1-2). 

 

       ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ  Τ Ρ Ι Τ Ο

     ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ

   Στο τρίτο παράδειγμα, θα παραμείνουμε περισσότερο: Στην Αποκάλυψη στο ΙΑ/11 κεφάλαιο αναφέρονται οι «ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ» που θα δώσουν τη μαρτυρία τους κατά την πρώτη περίοδο της βασιλείας του Αντίχριστου: «Ούτοι είναι αι δύο ΕΛΑΙΑΙ και αι δύο ΛΥΧΝΙΑΙ, αι ιστάμεναι ενώπιον του Θεού της γης».

   «Πως πρέπει να ερμηνεύσουμε σωστά («οπτόν εν πυρί») το Λόγο του Θεού, για να είμαστε σίγουροι ποιοι είναι οι δύο «μάρτυρες», ώστε να μην πέσουμε σε πλάνη, ερμηνεύοντας το Λόγο «ωμόν», κατά γράμμα;» Η Γραφή με τα ΣΥΜΒΟΛΑ που η ίδια μας δίνει και που η ίδια ερμηνεύει τα σύμβολα αυτά, ερμηνεύεται από μόνη της και δεν χρειάζεται να προσθέσουμε εμείς δικές μας δογματικές και θεολογικές απόψεις.

    Εδώ έχουμε δυο λέξεις κλειδιά που μας δίνουν και την ερμηνεία για τους «δύο μάρτυρες», οι λέξεις είναι «ΕΛΑΙΑΙ» και «ΛΥΧΝΙΑΙ». Τι μας αποκαλύπτει η Βίβλος ότι συμβολίζουν η «ΕΛΑΙΑ» και η ΛΥΧΝΙΑ;»

1)  ΛΥΧΝΙΑΙ: Ο Ιησούς στην Αποκάλυψη περιπατεί ανάμεσα σε ΕΠΤΑ ΛΥΧΝΙΕΣ «το μυστήριον των επτά αστέρων, τους οποίους είδες εν τη δεξιά μου, και τας επτά λυχνίας τας χρυσάς. Οι επτά αστέρες είναι οι άγγελοι των επτά εκκλησιών, και αι ΕΠΤΑ ΛΥΧΝΙΑΙ, τας οποίας είδες, είναι αι ΕΠΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ» (Αποκάλ. Α:20, Γ:14-22, κλπ).  Άρα το πρώτο στοιχείο που η Γραφή μας δίνει είναι ότι οι «2 μάρτυρες» είναι «2 ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ». Τι εννοεί εδώ; Θα το δούμε στον επόμενο συμβολισμό.

2)  ΕΛΑΙΑΙ: Ο λαός του Θεού, το σώμα της εκκλησίας του Ιησού,  όλοι γνωρίζουμε ότι είναι η «καλήν ΕΛΑΙΑ»: Στην προς Ρωμαίους ΙΑ:23-24 ο Παύλος αναφέρει: «Και εκείνοι δε, εάν δεν επιμείνωσιν εις την απιστίαν, θέλουσιν εγκεντρισθή· διότι δυνατός είναι ο Θεός πάλιν να εγκεντρίση αυτούς. Επειδή εάν συ απεκόπης από της φυσικής ΑΓΡΙΕ-ΛΑΙΑΣ και παρά φύσιν ενεκεντρίσθης εις ΚΑΛΛΙΕΛΑΙΑΝ, πόσω μάλλον ούτοι οι φυσικοί θέλουσιν εγκεντρισθή εις την ιδίαν αυτών ελαίαν». Ο λαός Ισραήλ είναι η φυσική ΚΑΛΛΙΕΛΑΙΑ από την οποία «μπολιάστηκαν» («ενεκεντρίσθης») πνευματικά οι πιστοί που προέρχονται από τα έθνη, και ο Λόγος του Θεού τους αποκαλεί ΑΓΡΙΕ-ΛΑΙΑ και έτσι το σώμα του Ιησού έγινε η ΚΑΛΛΙΕΛΑΙΑ. Το δεύτερο λοιπόν στοιχείο που η Βίβλος μας δίνει για τους 2 μάρτυρες (που τους αποκαλεί «ελαίαι»), είναι ότι ο ένας είναι η «ΚΑΛΛΙΕΛΑΙΑ» και ο  άλλος είναι η «ΑΓΡΙΕΛΑΙΑ»   .

     Με τα παραπάνω στοιχεία που η ίδια η Βίβλος μας αναφέρει, το εδάφιο «ούτοι είναι αι δύο ΕΛΑΙΑΙ και αι δύο ΛΥΧΝΙΑΙ…», ερμηνεύεται πλέον από μόνο του: Οι «ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ», δεν θα είναι κατά γράμμα μόνο 2 άνθρωποι, όπως πιστεύει το 90% περίπου των αναγεννημένων πιστών σε όλο των κόσμο (υπάρχουν και σχετικές ταινίες στον κινηματογράφο), αλλά θα είναι δύο ομάδες (γκρούπ) εκκλησιών,  που θα δίνουν τη μαρτυρία τους στην πρώτη περίοδο της επταετίας του Αντίχριστου. Η μία ομάδα θα είναι η  ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΞ ΙΟΥΔΑΙΩΝ («η καλήν ελαία) και η άλλη θα είναι η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΞ ΕΘΝΩΝ («η αγριελαία») και οι δύο ομάδες θα είναι «ΔΥΟ» μάρτυρες, που σημαίνει ότι θα υπάρχει ΔΙΠΛΗ μαρτυρία (εξ’ ού και «δύο μάρτυρες»), τους οποίους όπως αναφέρει η Βίβλος θα τους θανατώσει ο Αντίχριστος και στο μισό της επταετίας θα αναστηθούν και θα αρπαχτούν στον ουρανό. 

       Στο κεφάλαιο ΙΑ/11 της Αποκάλυψης υπάρχουν και άλλες τυπολογίες, όπως στο εδάφιο 8 που αναφέρει «και τα πτώματα αυτών θέλουσι κείσθαι επί της πλατείας της πόλεως της μεγάλης, ήτις καλείται πνευματικώς Σόδομα και Αίγυπτος, όπου και ο Κύριος ημών εσταυρώθη». Το αρχαίο κείμενο δεν αναφέρει «τα πτώματα αυτών», αλλά «το ΠΤΩΜΑ αυτών» και με αυτό αλλάζει όλη η ερμηνεία που πολλοί παγκόσμια δέχονται, όπως και «κατά γράμμα» ο Ιησούς δεν σταυρώθηκε στα Σόδομα ή στην Αίγυπτο. Όλος ο κόσμος πνευματικά ονομάζεται «Αίγυπτος» και «Σόδομα» και όταν εμείς δεχθήκαμε τον Ιησού σαν προσωπικό μας σωτήρα και αναγεννηθήκαμε, τότε μεταφορικά (αλληγορικά) βγήκαμε έξω από την «Αίγυπτο», που την κυβερνά ο «Φαραώ του κόσμου τούτου», ο Διάβολος. Ο Ιησούς Χριστός δεν σταυρώθηκε ΜΕΣΑ στην Ιερουσαλήμ, αλλά ΕΞΩ από τα τείχη της πόλης, στο λόφο του Γολγοθά και έξω από την αγία πόλη την Ιερουσαλήμ, ήταν τόπος που ανήκε στους εθνικούς (στους απερίτμητους). Γι’ αυτό λέγει στην Αποκάλυψη ότι, όσους σκοτώσει το θηρίον (ο Αντίχριστος), το «πτώμα» αυτών θα είναι στην πλατεία της μεγάλης πόλης που πνευματικά ονομάζεται «Σόδομα και Αίγυπτος», δηλαδή ο Αντίχριστος θα κάνει πόλεμο με τους αγίους του Κυρίου σε όλο το πρόσωπο της γης.

    Εάν λοιπόν πάρουμε το Λόγο «ωμόν» στην Αποκάλυψη ΙΑ/11 πρέπει να ψάξουμε να βρούμε 2 ανθρώπους μόνο και πολλοί ερμηνευτές το έχουν κάνει. Επ’ αυτού υπάρχουν δύο κυρίως απόψεις: Η μία άποψη αναφέρει ότι θα είναι ο Ενώχ και ο Ηλίας, που είναι οι μοναδικοί άνθρωποι στον κόσμο που δεν γνώρισαν ΦΥΣΙΚΟ θάνατο, αλλά αρπάχτηκαν στον ουρανό και η άλλη άποψη αναφέρει ότι θα είναι ο Ηλίας και ο Μωυσής που εμφανίστηκαν στο όρος Θαβώρ, κατά τη μεταμόρφωση του Ιησού. Φυσικά αυτές είναι ερμηνείες ανθρώπινες, παίρνοντας το Λόγο του Θεού «βραστόν» και προσπαθώντας με τις δικές μας δογματικές τοποθετήσεις να δώσουμε την ερμηνεία. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο ΕΝΩΧ αρπάχθηκε από το Θεό ΠΡΙΝ τον κατακλυσμό (τύπος της «Εκκλησίας της ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ», που αρπάζεται πριν την κρίση) και ο ΗΛΙΑΣ αρπάχθηκε ΜΕΤΑ τον κατακλυσμό (τύπος της «Εκκλησίας της ΛΑΟΔΙΚΕΙΑΣ», που μένει κάτω και περνά μέσα από την κρίση και μετά αρπάζεται).

       Άρα οι «ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ» του ΙΑ’/11 κεφαλαίου της Αποκάλυψης είναι ή η «ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΛΑΟΔΙΚΕΙΑΣ», ήη«ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ», ή οι «5 ΦΡΟΝΙΜΕΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ». Όλοι αυτοί οι όροι εκφράζουν το ίδιο ακριβώς γεγονός. Περισσότερες λεπτομέρειες για τους 2 μάρτυρες, μπορεί να βρει ο ενδιαφερόμενος στο CD «ΟΙ 2 ΜΑΡΤΥΡΕΣ», που είναι το 5ο μάθημα από τη σειρά μαθημάτων με τίτλο «ΤΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ», που κυκλοφορεί σε 7 CD ή 1 CDmp3.

      Φθάνοντας στο τέλος του θέματός μου, για το πώς πρέπει να χρησιμοποιούμε το Λόγο του Θεού, έχοντας υπόψη μας το τρίπτυχο «ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΦΑΡΜΟΓΗ», πιστεύω ότι εάν υπάρχει ο αποκαλυπτικός Λόγος του Θεού και ακολουθούμε τους ερμηνευτικούς κανόνες (τυπολογία και σύμβολα) που η Βίβλος μας δίνει θα μπορούμε να κάνουμε πράξη εφαρμογή την πραγματική ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ.

 -----------------------------------------------------------------------

COPYRIGHT  -  ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΤΖΕΛΕΠΗΣ

Τηλ. Κινητό: 694 - 49 21 318

E-MAIL:  filadelfos02@hotmail.cοm

FACEBOOK:  Alkiviadis Tzelepis & Groups/Filadelfos