ΚΑΡΑΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ - ΟΙ εθνικές αμαρτίες (27.06.2024)
“Φώναξε δυνατά[1], μη συγκρατηθείς.
Σαν τη σάλπιγγα[2] κάνε να υψωθεί τη φωνή σου,
και γνωστοποίησε στο λαό μου τις αποστασίες τους
και στον οίκο του Ιακώβ τις αμαρτίες τους”
(Ησαϊας ΝΒ/58:1).
Θα επιχειρήσω εδώ να απαριθμήσω τις κυριότερες αμαρτίες, τις οποίες εκτελούμε ως έθνος, οι οποίες εξοργίζουν και προκαλούν το Θεό και από τις οποίες πρέπει ειδικά να μετανοήσουμε και να εκζητήσουμε το έλεός Του.
1. Δολοφονία αγέννητων παιδιών
Η εκτεταμένη αμαρτία των εκτρώσεων, που είναι δολοφονίες αγέννητων παιδιών. Θυσιάζουμε τα παιδιά μας στο σατανικό θεό-Μολόχ της καλοπέρασης και της ηδονής. Αισθάνομαι ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη αμαρτία που εκτελούμε ως έθνος. Κάθε τρία-τέσσερα χρόνια δολοφονούμε περίπου 1 εκατομμύριο αγέννητα παιδάκια στη μήτρα της μητέρας τους. Αυτό είναι ένα φρικτό έγκλημα, δολοφονούμε τα ίδια τα παιδιά μας. Αν ένα παιδί είναι ανεπιθύμητο, για οποιουσδήποτε λόγους, υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές από το να το δολοφονήσουμε. Θα μπορούσε, μετά τον τοκετό να δοθεί προς υιοθεσία. Αλλά σε αυτό πρέπει να βοηθήσει και η πολιτεία, κάνοντας ευκολότερες τις υιοθεσίες από όσο είναι τώρα.
2. Ο πανσεξουαλισμός και ο εγωιστικός ηδονισμός.
Οι άνθρωποι έχουν γίνει "φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι", όπως λέει ο απόστολος Παύλος. Χιλιάδες άνδρες και γυναίκες δημιουργούν εξωσυζυγικές σχέσεις. Άλλοι απλώς συζούν χωρίς να παντρεύονται, γιατί δεν θέλουν δεσμεύσεις, αλλά να μπορούν να χωρίζουν όσο το δυνατόν ευκολότερα χωρίς νομικές υποχρεώσεις. Άλλοι πέφτουν στην πορνεία και στη μοιχεία, παίρνουν εύκολα διαζύγια, χωρίζουν τους νόμιμους συζύγους τους, εγκαταλείπουν τα παιδιά τους, προκειμένου “να ζήσουν τον έρωτά τους” με ξένους άνδρες ή γυναίκες που τους “γυάλισαν το μάτι”, αδιαφορώντας για τον πόνο που προκαλούν σε συζύγους και παιδιά, διαλύοντας τις οικογένειές τους, γιατί νομίζουν ότι τώρα “θα βρουν επιτέλους την ευτυχία”.
Θέλουν μόνο να ικανοποιήσουν τις εγωιστικές ορέξεις τους, αλλά πολλές φορές αργότερα καταλαβαίνουν ότι δεν βρήκαν στους νέους συντρόφους τους αυτό που φαντάζονταν ότι θα βρουν και επιθυμούσαν. Δυστυχώς, όμως, είναι πλέον αργά. Η καταστροφή έχει επιτευχθεί. Τα παιδιά σε αυτές τις καταστάσεις είναι τα μεγαλύτερα θύματα και υποφέρουν περισσότερο, να βλέπουν τον μπαμπά και τη μαμά να αλληλοκατηγορούνται, να βρίζονται ανελέητα με ανεξέλεγκτο μίσος, και να χωρίζουν! Σχίζεται η ψυχή τους!
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου το διαζύγιο καθίσταται αναγκαίο και η συνέχεια ενός γάμου είναι χειρότερη από ένα διαζύγιο. Αλλά δεν αναφέρομαι σε αυτό.
3. Σεξουαλικές διαστροφές
Οι σεξουαλικές διαστροφές και κυρίως η ομοφυλοφιλία που εκδηλώνεται με διαφόρους τρόπους στην κοινότητα Λ.Ο.Α.Δ. (Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφιφυλόφιλοι και Διαφυλικοί). Οι αφύσικες σεξουαλικές διαστροφές αυτού του τύπου είναι ιδιαίτερα αποκρουστικές για το Θεό, γιατί είναι αφύσικες και αυτό το αναφέρει στο Νόμο Του. Κανείς άνθρωπος που ζει αντίθετα με το φυσικό τρόπο του Θεού δεν μπορεί να γίνει πραγματικά ευτυχισμένος. Το τραγικό και θλιβερό είναι ότι γίνονται κρατικοί νόμοι που προωθούν αυτές τις αμαρτίες, και ο Θεός θα ζητήσει λόγο από όσους πολιτικούς κάνουν αυτούς του νόμους, όπως οι γάμοι και οι υιοθεσίες των ομοφυλόφιλων ζευγαριών. Διάφοροι πολιτικοί απευθύνουν χαιρετισμούς στις επαίσχυντες παρελάσεις των ομοφυλόφιλων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
4. Παιδεραστία - Παιδοφιλία
Η παιδεραστία ή παιδοφιλία, η οποία είναι άλλη μία σεξουαλική διαστροφή που εκδηλώνεται με έλξη προς ανήλικα μικρά παιδιά, αγόρια και κορίτσια, που τα αποπλανούν ή τα βιάζουν, τα οποία γίνονται θύματα τέτοιων ανθρώπων και μεταφέρουν ψυχολογικά τραύματα για όλη τους τη ζωή.
5. Ψέμα - Απάτη
Το ψέμα, που είναι χαρακτηριστικό στις σχέσεις των ανθρώπων στην Ελληνική κοινωνία από πολλά χρόνια, κάποιοι δεν το θεωρούν καν αμαρτία όταν νομίζουν ότι “δεν κάνει κακό” και τα λένε “για να μη στεναχωρηθούν” άνθρωποι που γνωρίζουν, τα λεγόμενα “λευκά ψέματα”.
Όλα τα ψέματα είναι “μαύρα”, προέρχονται από τον Σατανά, γιατί αυτός είναι ο “πατέρας του ψεύδους” όπως είπε ο Ιησούς. Μάλιστα η διαχωριστική γραμμή μεταξύ “καλοήθους και κακοήθους” ψέματος είναι πολύ δυσδιάκριτη.
Το ψέμα χαρακτηρίζει σε μεγάλο ποσοστό τους πολιτικούς μας ηγέτες. Άλλα υπόσχονται συνήθως προεκλογικά και άλλα κάνουν μετεκλογικά, ή δεν κάνουν καθόλου αυτά που υπόσχονται. Άλλες φορές κάνουν εντελώς τα αντίθετα. Η απάτη, είναι μία σοβαρή αμαρτία, που εκτελείται από πολίτες και πολιτικούς του έθνους μας.
6. Αύξηση βίας, φόνων, κλοπών και ληστειών.
Τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί κατά πολύ οι πράξεις βίας, οι φόνοι, οι κλοπές και οι ληστείες. Η Ελλάδα σήμερα περνά τη χειρότερη περίοδο της ιστορίας της. Ποτέ δεν γίνονταν τόσο πολλές παρανομίες τέτοιου είδους, μάλιστα σε ανήμπορους ανθρώπους, όπως γέροι, φτωχοί, ακόμη και σε παιδιά. Η αστυνομία είναι αδύνατο να είναι πανταχού παρούσα και να προστατεύει κάθε πολίτη της κοινωνίας. Οι εγκληματίες έχουν εκτραχυνθεί, δεν φοβούνται, δεν ντρέπονται, κάνουν ληστείες στο άπλετο φως της ημέρας μέρα μεσημέρι και δεν υποχωρούν ακόμη και όταν τους βλέπει όλος ο κόσμος.
7. Οικονομικές απάτες - Φοροδιαφυγή
Η φοροκλοπή ή η κλοπή του δημόσιου χρήματος ή οι εκβιασμοί είναι εκτεταμένες καταστάσεις από δημόσιους λειτουργούς, πολιτικούς, ιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς κά που εκμεταλλεύονται τις δημόσιες θέσεις τους και εκβιάζουν τους πολίτες, για να παίρνουν δώρα και χρήματα, προκειμένου να κάνουν το καθήκον τους.
8. Εθνικές θρησκευτικές αμαρτίες
Έχουμε σοβαρές "θρησκευτικές αμαρτίες ως έθνος", που δυστυχώς η διαδεδομένη θρησκεία, η Ορθόδοξη Εκκλησία του έθνους μας, χαϊδεύει και προωθεί εδώ και αιώνες στους πιστούς της, χωρίς να μετανοεί. Παρασύρει ένα ολόκληρο έθνος στην αμαρτία της ειδωλολατρείας και δικαιολογεί αυτήν την κατάσταση με δογματικές σοφιστείες.
Είναι η ΕΙΔΩΛΟλατρεία της “Παναγιο-Λατρείας”, της "αγιο-Λατρείας", της "εικονο-Λατρείας" και της αποκρουστικής "λειψανο-Λατρείας", δηλαδή της "πτωματο-Λατρείας" υποτιθέμενων αγίων.
Ξέχασαν τη λατρεία του ενός και μοναδικού Θεού, του ενός μεσίτη μεταξύ Θεού και ανθρώπων, το Σωτήρα και Θεού μας Ιησού Χριστού και εξυψώνουν τα δημιουργήματα, αντί για τον Δημιουργό. Αυτούς τονίζουν και προωθούν ως πρέσβεις-μεσίτες στους Ορθόδοξους πιστούς και όχι τον Ιησού Χριστό. Από αυτούς ζητούν χάρες και θαύματα. Προσεύχονται σε αυτούς σαν να είναι θεοί! Αυτή είναι μία μεγάλη αμαρτία που καλύπτουν εδώ και αιώνες οι ταγοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας και την δικαιολογούν. Αυτή η αμαρτία είναι νεκρομαντεία, το να απευθύνεται κανείς σε νεκρούς αγίους, πραγματικούς ή φανταστικούς. Ο Θεός δεν δέχεται προ-σωπική σχέση των πιστών Του με νεκρούς οποιουδήποτε είδους, είτε υπήρξαν άγιοι είτε όχι.
Ακόμη και ο σταυρός, από σύμβολο του λυτρωτικού έργο του Κυρίου μας έγινε καθαρά ξύλινο είδωλο στο οποίο προσεύχονται οι πιστοί. Περιμένουν ο σταυρός να τους σώσει, να τους ακούσει, να τους θεραπεύσει. Υπάρχουν ύμνοι που δοξάζουν τον ίδιο το σταυρό του Κυρίου και όχι Αυτόν που υψώθηκε επάνω στο σταυρό, για να μας σώσει από τις αμαρτίες μας.
9. Απιστία στο γραπτό Λόγο του Θεού, την ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
Υπάρχει σοβαρή απιστία και αδιαφορία στον γραπτό λόγο του Θεού και στον αιώνιο Νόμο Του. Προσέχουμε οτιδήποτε άλλο ως λαός, παρά το τι μας λέει άμεσα ο Θεός μέσα στη Βίβλο, την Αγία Γραφή! Προσέχουμε δόγματα, παραδόσεις, θεωρίες ψευδοεπιστημονικές, αυτά όλα τα δεχόμαστε ευχαρίστως, όλα τα πιστεύουμε, αλλά όχι τον άγιο Λόγο Του! Η απιστία είναι αμαρτία. Το διευκρίνισε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.
10. Θρησκευτικός διχασμός
Αναφέρω και κάτι τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, που είναι ο εθνικός διχασμός. Ο διχασμός από τα σοβαρά θέματα έως και τα πιο ασήμαντα. Είναι ο θρησκευτικός διχασμός. Δυστυχώς διχασμός υπάρχει και μεταξύ πιστών διαφόρων εκκλησιών. Έχουμε ξεχάσει το λόγο του Χριστού ότι από την αγάπη, την οποία θα έχουμε μεταξύ μας ο κόσμος θα γνωρίσει ότι η πίστη μας είναι αληθινή. Γι’ αυτό στην Ελλάδα ο ευαγγέλιο δεν προχωράει. Αυτό το “σπορ” του διχασμού το είχαμε από την αρχαία εποχή. Ανταγωνισμός ποιος είναι ο καλύτερος, ο ανώτερος, ποιος είναι ο εξυπνότερος, ποιος είναι ο δυνατότερος, ποιος έχει την καλύτερη και σωστότερη θεολογία. Η εκκλησιαστική υπερηφάνεια: Ποιανού η εκκλησία είναι καλύτερη, ποια εκκλησία είναι η μοναδική και σωστή και αυτή δίνει μόνο την εν Χριστώ σωτηρία, όλες οι άλλες είναι ψευτοεκκλησίες και πλανημένες, και πάει λέγοντας... Σπρώχνουμε τους ανθρώπους σε εκκλησίες και όχι στο Χριστό, για να βρουν τη σωτηρία τους.
- Θυμηθείτε τον Πελοποννησιακό πόλεμο μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών.
- Θυμηθείτε τους συνεχείς εμφύλιους πολέμους μεταξύ αρχαίων γειτονικών πόλεων.
- Θυμηθείτε ότι, κατά την πρόσφατη εποχή, πριν και μετά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο το 1922, υπήρξε ο μεγάλος διχασμός μεταξύ βενιζελικών και αντιβενιζελικών.
- Θυμηθείτε ότι, πριν από 80 χρόνια σκοτωνόμασταν με μανία Αριστεροί και Δεξιοί, κομμουνιστές και αντικομμουνιστές.
- Θυμηθείτε ότι, μετά τη Γερμανική κατοχή, όπου χιλιάδες πέθαναν από την πείνα, σαν να μη μας έφταναν τόσα θύματα που είχαμε από τους Γερμανούς, κάναμε έναν αιματηρότατο εμφύλιο πόλεμο με μεγάλο μίσος που χώρισε οικογένειες και αδέλφια μεταξύ τους για πολιτικούς λόγους.
- Τώρα έχουμε τους χούλιγκαν που αλληλοσκοτώνονται μεταξύ διαφορετικών ποδοσφαιρικών ομάδων.
- Τα πρόσφατα χρόνια στην πολιτική υπήρξε μεγάλη σύγκρουση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Τελευταία ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Τι να πω; Κάτι πρέπει να βρίσκουμε πάντοτε, για να μην ησυχάζουμε, να “βγάζουμε τα μάτια μας” και να τρωγόμαστε μεταξύ μας.
11. Η άδικη δικαιοσύνη
Η άδικη “δικαιοσύνη” των δικαστηρίων, που συχνά δικαιώνουν τους δυνατούς, πλούσιους και άνομους και καταδικάζουν τους αδύνατους ύστερα από πολιτικές πιέσεις ή και πιθανό χρηματισμό. Ο Θεός γνωρίζει πόσες άδικες δικαστικές αποφάσεις έχουν βγάλει τα δικαστήρια. Δυστυχώς η δικαιοσύνη στα δικαστήρια της χώρας μας μόνο “τυφλή” δεν είναι.
12. Πρόσθεσε και εσύ "άλλες" αμαρτίες
Προσθέστε εσείς και όποιες άλλες αμαρτίες σας έρχονται κατά νου, γιατί ο κατάλογος θα ήταν πολύ μακρύς. Αλλά έστω και αυτές αν ονομάσουμε, αν ζητήσουμε το έλεος του Θεού και μετανοήσουμε, είμαι βέβαιος ότι ο Θεός θα δείξει έλεος.
Μέχρι πότε, αδελφοί, μέχρι πότε ο Θεός θα δείχνει υπομονή, θα περιμένει και θα κάνει έλεος; Το συντομότερο δυνατό πρέπει να ομολογήσουμε αυτές τις αμαρτίες μας ενώπιον του Θεού μας και να μετανοήσουμε, αν δε θέλουμε η οργή του να ξεσπάσει επάνω μας. Γιατί η υπομονή του έφτασε πλέον στο τέλος. “Ο γαρ καιρός εγγύς”.