ΛΕΛΕΚΗ ΕΙΡΗΝΗ (άρθρα 2)
Η απομόνωση προηγείται της ενότητας. Η ενότητα του σώματος του Χριστού κάτω από Ένα Πνεύμα είναι απαραίτητη πριν από την έλευσή Του. Η ενότητα του "σώματος" δεν ορίζεται από τον χώρο. Αυτή η ενότητα μπορεί να επιτευχθεί καθώς υποκύπτουμε περισσότερο στα εργαλεία της Αγάπης και της Αλήθειάς Του. Όχι όμως σαν να έχουμε καταφέρει ή αποκτήσει κάτι, αλλά σαν εκζητητές όσων το Πνεύμα κρατά σφραγισμένα, αναγνωρίζοντας την ανεπάρκειά μας πνευματικά.
Η απόκτηση της αληθινής γνώσης του Πνεύματος προϋποθέτει έναν όρο: Nα ξεφορτωθούμε τη ζύμη των Φαρισαίων. Υπάρχουν Φαρισαίοι της σάρκας και Φαρισαίοι του πνεύματος. Οι Φαρισαίοι του πνεύματος απεχθάνονται την ταπεινοφροσύνη. Μπορεί να έχουν μια μορφή ευσέβειας, αλλά έχουν αρνηθεί τη δύναμή της, την κυριαρχία της. "Δεν είναι καλό το καύχημά σας, δεν ξέρετε ότι λίγη ζύμη κάνει ένζυμο ολόκληρο το φύραμα; Καθαριστείτε, λοιπόν, από την παλιά ζύμη, για να είστε νέο φύραμα, καθώς είστε άζυμοι" (Α' Κορινθίους Ε/5::6-7)
Όλοι οι σπουδαίοι άνθρωποι του Θεού, με πρωτοπόρο τον απόστολο Παύλο στην Καινή Διαθήκη, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Ταπείνωναν τον εαυτό τους αφού λάμβαναν θεία αποκάλυψη με το να διακηρύττουν την ανεπάρκειά τους, τις ελλείψεις της αμαρτωλής τους φύσης, ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Δεν είχαν πρόβλημα να υπενθυμίζουν στον εαυτό τους και στους άλλους πως δεν ήταν παρά ταλαίπωροι και άθλιοι μπροστά στη μεγαλειότητα και αγιότητα του Θεού. Ονομαστικά, συγκεκριμένα και όχι με ασάφεια, με υπεκφυγές. Γνωρίζουν το συστατικό που οδηγεί στην καρδιά του Θεού: να ταπεινώνονται ολοένα και περισσότερο.
Και όσο περισσότερο ταπεινώνουν τον εαυτό τους, τόσο περισσότερο ευαρεστούν τον Πατέρα και λαμβάνουν και αυξάνονται στο Πνεύμα.
- Γιατί αρνούμαστε πεισματικά να πράξουμε το ίδιο;
- Γιατί η υπερηφάνεια και η αυτοδικαίωση έχουν φωλιάσει τόσο αποτελεσματικά και ανενόχλητα στην καρδιά μας;
- Γιατί θεωρούμε τον εαυτό μας ανώτερο εξαιτίας των αποκαλύψεών Του;
- Γιατί δηλώνουμε υπηρέτες αλλά γεμίζουμε πικρία και δυσαρέσκεια όταν καλούμαστε να υπηρετήσουμε όντως ως ελάχιστοι;
- Γιατί θεωρούμε τον εαυτό μας ανώτερο εξαιτίας των αποκαλύψεών Του;
- Γιατί ζητάμε το πνεύμα του Ιωάννη του Βαπτιστή αλλά αρνούμαστε να αγκαλιάσουμε τη ζωή του;
"Κύριε, Εσύ με έντυσες με το ένδυμα της δικαιοσύνης Σου, μέσα από την σταυρική θυσία της Χάρης επάνω στον σταυρό του Γολγοθά, όπου πρόσφερες τον Υιό Σου τον μονογενή, τον Ιησού Χριστό, προς εξιλέωση των αμαρτιών μας. Η Αγάπη Σου με σκεπάζει καθώς το Πνεύμα Σου με ενσωματώνει στην Αλήθειά Σου. Και όμως, δεν είμαι παρά ένας άθλιος αμαρτωλός μπροστά στη δική Σου αγιότητά, μια καρδιά μοιχαλίδα, καθώς καθημερινά αναζητώ δρόμους πέρα από το θέλημά Σου, εκεί όπου με οδηγούν οι επιθυμίες της σάρκας μου, είτε με σκέψεις, είτε με λόγια ή πράξεις. Συγχώρεσε την απειθάρχητη καρδιά μου. Ταπείνωσε με στην έπαρσή μου. Όσο περισσότερο Εσύ μου δίνεις, τόσο περισσότερο εγώ Σε έχω ανάγκη. Το μονοπάτι για την καρδιά Σου είναι η ταπεινοφροσύνη και Εσύ Κύριε, σωτήρα μου και Κύριέ μου, χάραξες το δρόμο...."
Δεν μπορούμε να λάβουμε τίποτα αν δε μας δοθεί άνωθεν, από τον ουρανό: "ΟΧΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΣΑΝ ΝΑ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ, ΑΛΛΑ Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ" (Β' Κορινθίους Γ/3:5). Πρέπει να εκζητήσουμε τη διακονία του αγίου Πνεύματος του Θεού και μόνο.
Βάλτε το καλά στο νου σας, ο Σατανάς δεν είναι φίλος σας!!! Ζήστε την κάθε μέρα σας, σαν να είναι η τελευταία σας μέρα στη γη. Όσο εξαρτάται από εσάς, αφαιρέστε κάθε ενέργεια, επιθυμία ή πρόταση που έχει απλώσει στα πόδια σας ο Σατανάς, με απώτερο σκοπό την πτώση σας. Τελικά, ο στόχος του είναι να σας βγάλει από την πίστη, οδηγώντας σας σε έναν τόπο απιστίας, του αρκεί ακόμα και αν το μόνο που καταφέρει είναι να σας καταστήσει ανενεργούς και ανίσχυρους στο περπάτημά σας με τον Χριστό.
Το μεγαλύτερο του επίτευγμα είναι να δημιουργήσει ένα στρατό ανίσχυρων, μίζερων και καταθλιπτικών Χριστιανών, οι οποίοι μοιρολατρούν σε μια κατάσταση αυτολύπησης και ψευτοταπείνωσης και το επιτυγχάνει σε συνδυασμό με τη σπορά αδίστακτης πλάνης στους κόλπους της εκκλησίας με τη μορφή ευσέβειας, νομικισμού ή αποδοχής των επιθυμιών της σάρκας. Αυτός είναι ο πρωταρχικός του στόχος.
Δεν φοβάται τους κατ' ομολογίαν Χριστιανούς, τρέμει τους Χριστιανούς που ενεργοποιούνται από το άγιο Πνεύμα του Κυρίου, οι οποίοι έχουν υπερνικήσει τον Σατανά και τον καρπό της σάρκας με το αίμα του Αρνίου, πορευόμενοι θριαμβευτικά μέσα στην αγάπη και την αλήθεια, ομολογώντας τον Κύριο Ιησού με τα χείλη τους και μαρτυρώντας Τον με τη ζωή τους.
Δεν υπάρχει καμιά φυσική, πνευματική, διανοητική ή συναισθηματική δύναμη που μπορεί να αντιταχθεί στον αντίδικό μας το Διάβολο, παρά μονάχα η δύναμη του Κυρίου των δυνάμεων. Η δύναμη μας είναι το άγιο Πνεύμα Του, που κατοικεί μέσα μας καθώς, εμείς υπακούμε και κατοικούμε στον Λόγο Του.
Καμιά δύναμη του σκότους δεν μπορεί να μας εμποδίσει από το να ντυθούμε στο ακέραιο την πανοπλία του Θεού, παρά μονάχα ο ΕΑΥΤΟΣ μας. Είναι η ΣΑΡΚΑ ΣΟΥ που χρησιμοποιεί ο εχθρός της ψυχής σου για να σε καταστήσει ανίσχυρο, εφόσον υποκύπτεις στις προτάσεις της. Καθώς πέφτουμε συνειδητά στα δίχτυα της κατ' εξακολούθηση αμαρτίας, βυθιζόμαστε ολοένα και περισσό-τερο σε έναν συναισθηματικό και πνευματικό λαβύρινθο, που φυτεύει προσεχτικά και δόλια ο Εχθρός στο ΝΟΥ ΜΑΣ, ώστε να είμαστε πεπεισμένοι πως δεν υπάρχει διαφυγή. Τα θέλω και οι επιθυμίες της σάρκας, είτε είναι λαγνεία, θυμός, απληστία, πλεονεξία, υπερηφάνεια, αλαζονεία, αυτοδικαίωση, ασυγχωρητικότητα, μίσος, πικρία, ψέμα, ανηθικότητα, κολακεία, κυριαρχούν στα μέλη μας και παραδινόμαστε σε αυτό που έχουμε πείσει τον εαυτό μας ότι βρίσκεται πέρα από τον έλεγχο μας. Ο Θεός όμως, μας έχει υποσχεθεί το αντίθετο:
- "ΥΠΟΤΑΧΘΕΙΤΕ στον Θεό, αντισταθείτε στον διάβολο, και θα φύγει από σας...." (Ιάκωβος 4:7)
- "Ο Κύριος ξέρει να ελευθερώνει από τον πειρασμό τους ΕΥΣΕΒΕΙΣ..." (Β' Πέτρου 2:9)
Προσέξτε τα προαπαιτούμενα που είναι "ΥΠΟΤΑΓΗ" και "ΕΥΣΕΒΕΙΑ". Όσο και αν έχεις ενεργήσει ή εντρυφήσει στις αμαρτίες της σάρκας, ΑΠΟΚΗΡΥΞΕ ΤΙΣ ΟΛΕΣ, καθώς διακηρύττεις με παρρησία τη θέση και την εξουσία σου εν Χριστώ.
Είμαστε "ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΙΕΡΑΤΕΥΜΑ", είμαστε "ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΑ ΕΠΟΥΡΑΝΙΑ". είμαστε "ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ". Η ειλικρινής μετάνοια και συντριβή ενώπιον του Υψίστου, είναι το κλειδί της νίκης: "Δεδομένου ότι, η ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΛΥΠΗ γεννάει μετάνοια προς αμεταμέλητη σωτηρία. Η ΛΥΠΗ όμως ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ γεννάει θάνατο....." (Β' Κορινθίους 7:10)
"Κύριε Ιησού,
ΣΗΜΕΡΑ είμαι δικός/δική σου και Εσύ Είσαι δικός μου. Η ζωή που ζω δεν μου ανήκει αλλά τη ζω με τη Χάρη τη δική Σου, είσαι ο σωτήρας μου και Υιός του ζωντανού Θεού, ο Οποίος με αρραβώνιασε με το Πνεύμα Του, μεταμορφώνοντας με σε υπερνικητή.
Εσύ Κύριε που είσαι το Πνεύμα της Αλήθειας, συγχώρεσε την αμαρτία μου, συγχώρεσε τις αδυναμίες, τους περιορισμούς, τις ελλείψεις μου, .συγχώρεσε τις δικαιολογίες, την ανυπακοή μου, το ότι ΛΥΠΗΣΑ ΕΣΕΝΑ.
Έλα Κύριε, άλλη μια φορά και καθάρισε με, με την εξαγνιστική και απολυτρωτική δύναμη της αγιοσύνης Σου και ΞΕΡΙΖΩΣΕ κάθε σκοτάδι και σκιά από την καρδιά και το νου μου, ΑΓΙΑΣΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΝΑΟ ΣΟΥ! Κάνε με πλήρη εν Χριστώ, στο δικό Σου Λόγο, στο Θέλημα και την Αλήθειά Σου.
Ο Λόγος Σου είναι η απόλυτη, αδιαμφισβήτητη αλήθεια και σε αυτόν κατοικείς Εσύ αλλά και εγώ. Ο ΛΟΓΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΖΩΗ. Καθώς ρυθμίζεις και επαναπροσαρμόζεις το νου μου σύμφωνα με τον άγιο Λόγο Σου, παραδίνω κάθε πτυχή του εγώ μου στα άξια χέρια Σου.
Ο σταυρός της θυσίας Σου, μου αρκεί Κύριε! ΕΙΜΑΙ ΛΑΤΡΕΥΤΗΣ/ΛΑΤΡΕΥΤΡΙΑ ΣΟΥ.....ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΙ ΕΔΩ....." (Α' Ιωάννου 2:12-29)
,