"ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ"
Η παραποίηση της αλήθειας
ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΔΟΞΑΣΙΩΝ - ΗΘΗ και ΕΘΙΜΑ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΑ
1η έκδοση: 12/2002 - Ανατύπωση: 2024
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Το παρακάτω μήνυμα έχει αναρτηθεί σε 3 αρχεία, σε WORD, JPEG και PDF
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ
η παραποίηση της αλήθειας
γραμμένο από τον Αλκιβιάδη Τζελέπη
(A΄ έκδοση: 12/2002 - Επανέκδοση: 12/2024)
------------------------------------
Οι μήνες Δεκέμβριος και Ιανουάριος στη σκέψη των ανθρώπων είναι συνήθως ταυτισμένοι με τις εορτές των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανείων. Για τους περισσότερους οι εορτές αυτές σημαίνουν: Δέντρο στολισμένο, βιτρίνες καταστημάτων με φόντο χριστουγεννιάτικο και με φανταχτερά χρώματα, δρόμοι φωταγωγημένοι, ευχές δώρα, γιορταστικό τραπέζι από το οποίο δεν θα λείπουν η γαλοπούλα και τα γλυκά και φυσικά μια ευκαιρία για συνάντηση συγγενών και φίλων. Τους είναι «παράλογο» και «παράξενο», τέτοιες ημέρες που είναι, να μη στολίσουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Είναι κάτι το πολύ συνηθισμένο να ακούμε: «Μα, αν δεν στολίσω δέντρο και δεν φτιάξω κουραμπιέδες και μελομακάρονα, πως θα γιορτάσω και πως θα καταλάβω ότι έχουμε Χριστούγεννα;»
Τι μεγάλη απάτη και πλάνη του ανθρώπου!!! Ένα συγκλονιστικό γεγονός, μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, που είναι η γέννηση του σωτήρα μας Ιησού, ο άνθρωπος το μετέτρεψε σε γιορτή σαρκικής απόλαυσης. Ξέχασε, γιατί ο Ιησούς ήρθε στον κόσμος, ποιος ήταν ο σκοπός του και τι πρόσφερε στον άνθρωπο. Ο Ιησούς «ήρθε να σώσει το απολωλός», γι’ αυτό ευεργετούσε και θεράπευε καθένα που ερχόταν σ’ Αυτόν, αλλά ο άνθρωπος για ανταπόδοση Τον σταύρωσε.
----------------------------------------------
Θα ήθελα να κάνουμε μια σύντομη ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ για το πώς επικράτησε ο εορτασμός των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς και για το πώς σήμερα (μέσα από τους αιώνες) παραποιήθηκε τελείως το νόημά τους. Στην περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, όπως διαβάζουμε στο κεφάλαιο ΚΓ΄/23ο του Λευιτικού, ο ίδιος ο Θεός είχε θεσπίσει ΕΠΤΑ ΕΤΗΣΙΕΣ εορτές και ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ εορτή που ήταν το «Σάββατο», οι οποίες κατά σειρά ήσαν: Πάσχα, Αζύμων, Δράγματος εκ των απαρχών του θερισμού, Πεντηκοστής, Σαλπίγγων, Εξιλασμού και Σκηνοπηγίας (για περισσότερες λεπτομέρειες άκουσε στο YouTube τη σειρά "ΟΙ ΕΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ" στο κανάλι Filadelfos Channel 1).
Κατά τη διάρκεια των εορτών αυτών οι Ισραηλίτες δεν έκαναν καμιά απολύτως εργασία και είχαν λατρεία και κοινωνία με τον Θεό. Οι ημέρες αυτές ήσαν γι’ αυτούς «άγιες» (ξεχωριστές). Αργότερα όμως έπεσαν στον τυπικισμό, γεγονός που επέφερε την οργή του Θεού: «Τις νεομηνίες σας και τις διατεταγμένες ΕΟΡΤΕΣ σας, μισεί η ψυχή μου, είναι φορτίο σε Μένα, βαρέθηκα να υποφέρω» (Ησαϊας Α/1:14). Στην περίοδο της Καινής Διαθήκης (περίοδος μετά Χριστό), η πρώτη αποστολική εκκλησία, αλλά και η μεταποστολική εκκλησία, δεν τηρούσε καμιά εορτή. Ο απόστολος Παύλος γράφει: «Ας μη σας κρίνει, λοιπόν, κανένας για φαγητό, ή για ποτό, ή για λόγο ΕΟΡΤΗΣ, ή νεομηνίας, ή ΣΑΒΒΑΤΩΝ, τα οποία είναι σκιά των μελλοντικών πραγμάτων» (Κολοσσαείς Β/2:16-17).
Η εορτή των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου εγκαινιάστηκε για πρώτη φορά στην Ρώμη κατά το έτος 354 μ.Χ. και από εκεί μεταφέρθηκε στην Ανατολή, πιθανολογείται από τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό, περίπου το 378 - 381 μ.Χ., χωρίς αυτό να είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο. Πριν εορταζόταν στις 6 Ιανουαρίου, μαζί με τη βάπτιση του Ιησού (Θεοφάνεια). Αργότερα, περίπου τον 4ο μ.Χ. αιώνα μεταφέρθηκε στις 25 Δεκεμβρίου. Σημαντικές πληροφορίες για την εορτή των Χριστουγέννων μας αναφέρει ο εκκλησιαστικός πατέρας Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (210 μ.χ.) καθώς και ο Ιωάννης Χρυσόστομος (345 - 407 μ.Χ.), ο οποίος σε ομιλία του για τη γέννηση του Ιησού Χριστού, αναφέρει ότι είχε αρχίσει στην Αντιόχεια να εορτάζονται τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου.
Αιτία της αλλαγής ήταν ότι οι Ρωμαίοι από τις 17 - 25 Δεκεμβρίου εόρταζαν τα «Σατουρνάλια», προς τιμή του θεού ΚΡΟΝΟΥ (στα Λατινικά ο Κρόνος είναι “Saturnus”) και της θεάς ΔΗΜΗΤΡΑΣ, γι’ αυτό έκαναν θυσίες χοίρων για την ευφορία της γης, ένα έθιμο το οποίο αργότερα το πήραν και οι «Χριστιανοί». Επίσης, όλοι οι ειδωλολατρικοί λαοί της εποχής εκείνης εόρταζαν στις 25 Δεκεμβρίου τον Φρυγικό θεό ΑΤΤΗ και τον Περσικό θεό ΜΙΘΡΑ, που είναι ο θεός-Ήλιος, εορτή την οποία πήραν αργότερα οι Ρωμαίοι και την ημέρα αυτή την αποκαλούσαν «DIES NATALIS INVICTI SOLIS», που σημαίνει «Γενέθλια ημέρα του αήτητου Ήλιου». Τα γενέθλια του θεού-Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του Θεού και κατά την περίοδο εκείνη οι Ρωμαίοι έκαναν και τα λεγόμενα «sterna», δηλαδή τα «δώρα», τα οποία συνεχίστηκαν και στην μεταχριστιανική περίοδο, γι’ αυτό σήμερα υπάρχει το έθιμο της προσφοράς των δώρων.
Οι εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, όπως έχουν καθιερωθεί και εορτάζονται σήμερα, είναι η συνέχιση της εορτής του αρχαίου θεού-Ήλιου. Αξίζει να αναφερθεί και μια σημαντική λεπτομέρεια για το θέμα αυτό, που στους περισσότερους είναι πολύ γνωστή και είναι η εξής: Οι ειδωλολάτρες αποκαλούσαν την Πρώτη Ημέρα της εβδομάδας (τη σημερινή Κυριακή) «Ημέρα του θεού-Ήλιου» και στα Λατινικά την ονόμαζαν «DIΕ DOMINIKA», που κατά γράμμα σημαίνει «ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ», ορολογία την οποία αργότερα χρησιμοποίησαν και οι "εκκλησιαστικοί πατέρες" για λόγους σκοπιμότητας, δηλαδή για να προσελκύσουν στη χριστιανική πίστη τους ειδωλολάτρες.
Η ονομασία αυτή έχει επικρατήσει μέχρι και σήμερα σε διάφορες γλώσσες του κόσμου. Για παράδειγμα στην Αγγλική γλώσσα η Πρώτη Ημέρα της εβδομάδας (σήμερα επειδή είναι μη εργάσιμη τη «θεωρούμε» ως τελευταία της εβδομάδας) ονομάζεται «SUN-DAY» (=Ημέρα του Ήλιου), ή στη Γερμανική «SONG-TAG» (Sonne=Ηλιος και Tag=Ημέρα). Επίσης το Σάββατο (7ην ημέρα της εβδομάδας) στην Αγγλική ονομάζεται «SATUR-DAY» (=Ημέρα του Σατούρνου, δηλαδή του Κρόνου).
Ο Ιουστίνος ο μάρτυς (114 - 165 μ.Χ.) γράφει στη 2η απολογία του για τον Ιησού ότι «…σταυρώθηκε, πριν το Σάββατο, ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ και την επόμενη ημέρα, ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ (θεού) ΗΛΙΟΥ και η οποία μετονομάσθηκε σε ΚΥΡΙΑΚΗ, αναστήθηκε και εμφανίστηκε στους μαθητές του…». Εδώ ο Ιουστίνος χρησιμοποιεί καθαρά ειδωλολατρικούς όρους, όπως συνηθιζόταν την εποχή εκείνη.
Έθιμα που έχουν ειδωλολατρική προέλευση και που με την πάροδο των αιώνων υιοθετήθηκαν από το χριστιανισμό, είναι πάρα πολλά, όπως το χριστουγεννιάτικο δέντρο, που στην κορυφή του συνήθως είναι η μασονική-σατανική πεντάλφα (τίποτα δεν είναι τυχαίο), η προσφορά δώρων (τα λεγόμενα «στρένα»), τα χριστόψωμα, τα χριστοκούλουρα, οι βασιλόπιτες, τα κάλαντα, ο κλήδονας (τρόπος μαντείας), οι καλικάντζαροι (ειδικά δαιμόνια από τον Άδη, που εμφανίζονται από τις 25 Δεκεμβρίου μέχρι τις 6 Ιανουαρίου), οι Αϊ-Βασίληδες (δεν έχουν καμιά σχέση με τον πραγματικό άγιο Βασίλειο, που σε άλλα μέρη του κόσμου είναι ο «Σάντα Κλάους», δηλαδή ο άγιος Νικόλαος), η χαρτοπαιξία την Πρωτοχρονιά (όλοι γνωρίζουμε ότι οι μάγισσες, τα μέντιουμ, οι χαρτορίχτρες και γενικά όλοι οι αποκρυφιστές «ρίχνουν» τα χαρτιά και αυτό, γιατί ο Διάβολος εργάζεται μέσα από αυτά, είναι όργανα δικά του), το ποδαρικό, η τύχη, κλπ.
Οι άνθρωποι διαστρέβλωσαν την πραγματική σημασία των Χριστουγέννων, με αποτέλεσμα να ακολουθούν ανθρώπινες και δοξασίες που είναι τελείως έξω από τη γνήσια διδασκαλία του Λόγου του Θεού. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε ότι «Αυτός ο λαός με πλησιάζει με το στόμα τους και με τιμά με τα χείλη, η καρδιά τους όμως, απέχει μακριά από μένα, μάταια με σέβονται διδάσκοντας ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ και ΕΝΤΑΛΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ…» (Ματθαίος ΙΕ/15:8-9), γι’ αυτό μας λέγει, τι πρέπει να κάνουμε, λέγοντας «Μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο» (Λουκάς Α/1:15). «Ευαγγέλιο» σημαίνει «καλή αγγελία» (“ευ” και “αγγέλω”), δηλαδή «καλά νέα», τα οποία είναι ότι «τόσο ο Θεός αγάπησε τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ Αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια» (Ιωάννης Γ/3:16). Αυτά τα χαρμόσυνα νέα είπε άγγελος Κυρίου στους βοσκούς που διανυκτέρευαν στα χωράφια τους, όταν γεννήθηκε ο Ιησούς. Ο Λουκάς στο Ευαγγέλιο του (κεφ.Β/2:10-14), αναφερόμενος στο γεγονός αυτό, γράφει:
«Μη φοβάστε, επειδή, να, σας φέρνω ένα ΧΑΡΜΟΣΥΝΟ ΜΗΝΥΜΑ μεγάλης χαράς, που θα είναι σε ολόκληρο τον λαό, επειδή, ΣΗΜΕΡΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΕ ΣΑΣ, ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ, ΣΩΤΗΡΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ. Κι αυτό θα είναι σε σας σημάδι: Θα βρείτε ένα βρέφος σπαργανωμένο, να κείτεται στη φάτνη…
Και ξαφνικά, μαζί με τον άγγελο, φάνηκε ένα πλήθος ουράνιας στρατιάς, που υμνούσαν τον Θεό, και που έλεγαν: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία….»
Αυτό είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων. Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε μια φορά στην Βηθλεέμ, αλλά σήμερα δεν είναι ο μικρός Χριστούλης, όπως συνήθως Τον παρουσιάζουν, είναι ο αναστημένος και ο ένδοξος Κύριος, είναι ο «Κύριος των κυρίων» και ο «Βασιλιάς των βασιλιάδων», είναι ο Κύριος του ουρανού και της γης. Ο ίδιος είπε: «Σε Μένα δόθηκε ΠΑΣΑ Η ΕΞΟΥΣΙΑ εις τον ουρανό και εις την γη» (Ματθαίος ΚΗ/ 28:18). Αυτός, ο Κύριος της δόξας, θέλει να γεννηθεί και μέσα στη δική σου καρδιά και αυτό θα γίνει, εάν εσύ, με πίστη Του το ζητήσεις και τότε θα είναι τα αληθινά σου «Χριστούγεννα».
----------------------------------------------
Τώρα -αγαπητέ αναγνώστη- καλείσαι να κάνεις την καλή εκλογή: Ή να εορτάζεις κάθε χρόνο Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, όπως ο Θεός ευαρεστείται, ή να ακολουθείς το σαρκικό φρόνημα και το σύστημα του κόσμου, που θεωρεί τις εορτές αυτές, σαν μια ακόμα ευκαιρία να «γλεντήσει» και να «ξεσκάσει» και όχι να επιδιώξει να συναντήσει προσωπικά τον Ιησού στη ζωή του και να τον κάνει κύριο της καρδιάς του. Ο απόστολος Παύλος μας προτρέπει: «Μη ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΕΣΘΕ με τούτο τον αιώνα, αλλά να ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΣΤΕ μέσω της ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο…» (Ρωμαίους ΙΒ/12:2). Δεν πρέπει να συμμορφωνόμαστε, δηλαδή να ταυτιζόμαστε με το σύστημα του κόσμου, αλλά να μεταμορφωνόμαστε πνευματικά μέσα μας, να αφήνουμε το Θεό να μας γεμίζει με την παρουσία Του, με τη δόξα Του και με το Πνεύμα Του, να γίνουμε τα «εύχρηστα σκεύη» στα δικά Του χέρια.
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ
η αναδημοσίευση των κειμένων, με την αναγραφή της πηγής προελευσης,
σύμφωνα με τις διατάξεις "περί πνευματικής ιδιοκτησίας" (Ν.2121/1993)
.
.
-----------------------------
-----------------------------