Μεγάλωσα σε μια φτωχική οικογένεια στην επαρχία της Αιγιαλείας. Η μητέρα μου από πολύ νωρίς έμεινε χήρα με έξι μικρά παιδιά. Η ζωή στην επαρχία ήταν πολύ δύσκολη, γιατί δουλειές δεν υπήρχαν και έτσι μεγαλώσαμε με πολλές στερήσεις. Την εποχή εκείνη στις άπορες οικογένειες υπήρχε η λεγόμενη «Αμερικάνικη βοήθεια», που συνήθως ήταν ρουχισμός. Υπήρχαν όμως και περιπτώσεις που μας έστελναν, μέσω διαφόρων δημοσίων φορέων, και χρηματική βοήθεια σε επιταγές. Εγώ και ο αδελφός μου, που είμαστε οι πιο μεγάλοι και πηγαίναμε στο Γυμνάσιο δεν ξέραμε τι ακριβώς είναι η επιταγή. Πιστεύαμε απλά ότι μπορούσε κάποιος όποτε θέλει, χωρίς χρονικό περιορισμό, να πάει στην Τράπεζα και να εισπράξει τα ανάλογα χρήματα. Η μητέρα μου που δεν γνώριζε καθόλου γράμματα, πάντοτε μας έλεγε: «Θα τα κρατήσουμε αυτά τα χρήματα, για να τα έχουν τα κορίτσια, όταν μεγαλώσουν και παντρευτούν». Όλοι μας μεγαλώσαμε και διαπιστώσαμε ότι μετά από 10 έως 15 χρόνια δεν μπορούσαμε πλέον να εξαργυρώσουμε τις επιταγές, το συνολικό ποσό των οποίων,  κατά τη δική μου εκτίμηση, ήταν μεγάλο.

     Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά και τι σχέση έχουν με το θέμα μας; Είχαμε μέσα στο σπίτι μας χρήματα για να αγοράζουμε περισσότερα αγαθά, όπως φαγητό, ρούχα και οτιδήποτε άλλο είχαμε ανάγκη, αλλά από άγνοια τα χάσαμε. Κανένας δεν μας συμβούλεψε τι έπρεπε να κάνουμε για να τα αξιοποιήσουμε. Πιστεύω ότι η ίδια εικόνα υπάρχει στους πιστούς σήμερα. Έχουν μέσα στο δικό τους «σπίτι», ένα πολύτιμο θησαυρό, αλλά από αγνοια, ή από φόβο, ή από εξαπάτηση του Διαβόλου δεν τον χρησιμοποιούν. Έχοντας αναγεννηθεί και βαπτισθεί με το άγιο Πνεύμα έχουν μέσα τους την εξουσία και τη δύναμη του Κυρίου Ιησού να συντρίβουν τις δυνάμεις του σκότους. Κανένα όπλο, καμιά άλλη δύναμη, καμιά ενέργεια του εχθρού δεν μπορεί να αντισταθεί σ’ αυτή τη δύναμη, γιατί απορρέει μέσα από το θρόνο του Θεού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, ενώ είμαστε νεκροί για το Θεό εξαιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών μας, «εζωοποίησεν ημάς μετά του Χριστού ….και συνανέστησε, και συνεκάθισε εν τοις επουρανίοις διά Ιησού Χριστού» (βλ. Εφεσίους Β:5-7). Μας συνεκάθισε με τον Υιό Του μέσα στο θρόνο της δόξας και της μεγαλωσύνης Του, γι’ αυτό σε θέση εξουσίας, ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ. Αυτός είναι η κεφαλή του σώματος και εμείς είμαστε το υπόλοιπο σώμα, είμαστε ένα σώμα, τα μέλη του οποίου συνεργάζονται αρμονικά και εκτελούν τις εντολές που παίρνουν από την κεφαλή.

       Η ενέργεια του Θεού που ανάστησε τον Ιησού από τους νεκρούς, ανάστησε ταυτόχρονα και το σώμα Του. Η κεφαλή (ο Ιησούς Χριστός) και το σώμα (η εκκλησία) συναναστήθηκαν, δηλαδή αναστήθηκαν μαζί. Η εξουσία δεν δόθηκε μόνο στην κεφαλή, αλλά σε όλο το σώμα. Ο Ιησούς είπε: «Εδόθη εις ΕΜΕ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης» (Ματθαίος ΚΗ:18). Όλη η εξουσία του Ιησού που πρέπει να εξασκηθεί επάνω στη Γη, εξασκείται δια μέσου της εκκλησίας Του, γιατί Αυτός δεν είναι παρόν με το φυσικό Του σώμα, εμείς τώρα είμαστε το σώμα Του.

       Εάν γνώριζε ο κάθε πιστός τη μεγάλη εξουσία που έχει στα ΧΕΡΙΑ του, πιστεύω ότι πολλά και μεγάλα προβλήματα που τώρα αντιμετωπίζει θα είχαν λυθεί χωρίς μεγάλο κόπο, γιατί η μάχη ανήκει σ’ Αυτόν, που είναι η πηγή της εξουσίας και της δύναμής μας. Ο Κύριος μας λέγει «περί του έργου των χειρών προστάξατέ με» (Ησαϊας ΜΕ:11). Είναι θαυμαστό, εμείς διατάζουμε το δικό Του λόγο και Αυτός τον εκτελεί.  Μας λέγει μέσα στο λόγο Του «βάλε τα χέρια σου επάνω στους ασθενείς, επιτίμησε την αρρώστια και ο πάσχων θα θεραπευτεί». (Μάρκος Ις΄:18). Εάν με πίστη δεχτούμε αυτό το λόγο και τον εκτελέσουμε, τότε ο Κύριος θα ενεργήσει προς θεραπεία.

      Μια όμορφη εικόνα της δύναμης και της εξουσίας του πιστού μας δίνει ο προφήτης Αββακούμ: «Και η λάμψις (Αυτού) ήτο ως το φως, ΑΚΤΙΝΕΣ (ΕΞΗΡΧΟΝΤΟ) ΕΚ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΣ ΑΥΤΟΥ, και εκεί (δηλ. στο χέρι) ήτο ο κρυψών της ισχύος Αυτού» (βλ. Γ:4). Πολλές φορές έχουμε διαβάσει σε εικονογραφημένα παιδικά περιοδικά, ή έχουμε δει στον κινηματογράφο ταινίες επιστημονικής φαντασίας, με εξωγήινους ή με ρομπότ, που βγάζουν από τα χέρια τους ακτίνες φωτός κατά των αντιπάλων τους. Όλα αυτά βέβαια τα θεωρούμε φανταστικά. Στον αόρατο όμως πνευματικό κόσμο αυτό είναι μια συγκλονιστική πραγματικότητα. Ο Διάβολος που είναι ο μεγάλος πλαστογράφος και απατεώνας τα έχει διαστρεβλώσει και τα έχει γελοιοποιήσει, ώστε ο άνθρωπος να τα θεωρεί ότι είναι ανόητες ιστορίες για παιδιά και για αφελείς. Ο λόγος του Θεού μας λέγει ότι αυτό στην πνευματική μάχη είναι το πλεονέκτημά μας: «Ακτίνες εξήρχοντο εκ της χειρός αυτού». Τα πάντα τα ενεργούμε με τα χέρια μας και στο φυσικό τομέα και στον πνευματικό τομέα.

      Μια άλλη παραστατική εικόνα του πνευματικού πολέμου παρουσιάζει ο Δαβίδ, λέγοντας: «Ευλογητός ο Κύριος, το φρούριόν μου, ο διδάσκων τας ΧΕΙΡΑΣ μου  εις  πόλεμον, (ο διδάσκων) τους ΔΑΚΤΥΛΟΥΣ μου  εις  μάχην» (Ψαλμός ΡΜΔ:1). Ο χριστιανός πολεμιστής μάχεται κατά των δυνάμεων του σκότους, χρησιμοποιώντας ολόκληρο το σώμα του, αλλά πρώτιστα τα χέρια και τα δάκτυλά του και μετά το στόμα του. Με τα πνευματικά χέρια κρατάει και την ασπίδα της πίστης και τη μάχαιρα του Πνεύματος και με το στόμα λαλεί το χρισμένο λόγο του Θεού.

       Όταν ο διάκονος απελευθέρωσης επιτιμά τα δαιμονικά πνεύματα, συνήθως τις κάνει; Εκτείνει το χέρι του προς το άτομο που απελευθερώνεται και με το δείκτη του δακτύλου του τεντωμένο, διατάσσει με εξουσία τα πονηρά πνεύματα να φύγουν. Με τα χέρια μας διεξάγουμε τον πνευματικό ΠΟΛΕΜΟ γενικά, αλλά μια συγκεκριμένη μάχη την αντιμετωπίζουμε με τα ΔΑΚΤΥΛΑ μας. Στον πνευματικό πόλεμο συμμετέχει όλο το σώμα μας. Όταν δοξάζουμε τον Κύριο με αλαλαγμό, τι κάνουμε;Υψώνουμε τα χέρια μας, δοξάζοντάς Τον και κροτούμε τα χέρια μας με αγαλλίαση. Ολόκληρο το σώμα μας, που είναι ο ναός του αγίου Πνεύματος του Θεού, δονείται από την παρουσία Του .    

       Ο πιστός μέσα στα χέρια του έχει κρυμμένη την εξουσία που του έχει δώσει ο Θεός και εάν την ενεργοποιήσει, τότε θα εκδηλωθεί με δύναμη για σωτηρία ψυχών, για θεραπεία ασθενών, για ελευθερία από δαιμονικές δυνάμεις και για αποκατά-σταση. Μέσα στα χέρια μας είναι «ο κρυψών της ισχύος μας». Εκεί είναι η δύναμή μας και η εξουσία μας. Αυτό το γνωρίζει ο Διάβολος και έχει κατορθώσει ολόκληρες ομάδες χριστιανών να τις αφοπλίσει και να μην χρησιμοποιούν καθόλου τα χέρια τους. Φοβούνται στην προσευχή να υψώσουν τα χέρια τους προς τον ουρανό, φοβούνται στη δοξολογία να κροτήσουν τα χέρια τους με χαρά, φοβούνται να επιθέσουν τα χέρια τους επάνω στους ασθενείς, φοβούνται να εκτείνουν τα χέρια τους ενάντια στις πονηρές δυνάμεις. Οι χριστιανοί πολεμιστές όμως δεν πρέπει να φιλοξενούν μέσα τους πνεύμα φόβου, γιατί η αγάπη του Θεού «έξω διώκει τον φόβον, διότι ο φόβος έχει ΚΟΛΑΣΙΝ» (Α΄ Ιωάννου Δ:18). Έχουμε τη δύναμη και την εξουσία να πατάμε επάνω σε ΟΛΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ του εχθρού και τίποτα δεν μας βλάψει.

• Εχουμε την εξουσία να βάζουμε τα χέρια μας επάνω στους ανθρώπους και να διατάζουμε τα πονηρά πνεύματα να φεύγουν στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού (Πράξεις Ε:16 /Μάρκος Ις΄:18)

• Έχουμε την εξουσία να βάζουμε τα χέρια μας επάνω στους ασθενείς και να προσευχόμαστε για τη θεραπεία όλων των προβλημάτων τους (Πράξεις Ε:15-16 /Θ:12,17 /ΚΗ:8).

• Έχουμε την εξουσία να βάζουμε τα χέρια μας επάνω στους εργάτες του Κυρίου και να τους χρίουμε στη διακονίας τους (βλ. Πράξεις ΙΓ:2-3).

• Έχουμε την εξουσία να βάζουμε τα χέρια μας επάνω στους πιστούς για να βαπτισθούν με το άγιο Πνεύμα και να λάβουν τα πνευματικά χαρίσματα (Πράξεις Η:14-17)

• Έχουμε  την εξουσία να σηκώνουμε ψηλά τα χέρια και να δοξάζουμε τον Κύριο με αλαλαγμό και τα πνευματικά τείχη που ο Διάβολος έκτισε γύρω μας να πέφτουν με πάταγο (βλ. Ψαλμός ΡΛΔ:2 /Α΄ Τιμόθεου Β:2).  

• Έχουμε την εξουσία  να κροτούμε τα χέρια για να δοξάζεται ο Κύριος και ο εχθρός να καταισχύνεται (βλ. Ψαλμός ΜΖ:1 /Ησαϊας ΝΕ:12 /κλπ.).

• Έχουμε την εξουσία να χρησιμοποιούμε τα χέρια μας για τον πνευματικό πόλεμο, που διεξάγουμε εναντίον του Διαβόλου και των πονηρών στρατευμάτων του (βλ. Ψαλμός ΡΜΔ:2, ΙΗ:34).

       Αυτή είναι η εικόνα της ένδοξης νύμφης εκκλησίας. Δεν πρέπει ο πιστός να αγνοεί τη δύναμη και την εξουσία που έχει μέσα στη ζωή του και να ζει σε πνευματική φτώχεια, ενώ διαθέτει  ισχυρός πνευματικό οπλοστάσιο. Θυμήσου τη δική μου περίπτωση, όταν ήμουν μικρός, είχαμε χρήματα, αλλά ζούσαμε σε στέρηση, γιατί δεν γνωρίζαμε τι είχαμε στα χέρια μας. Θυμήσου επίσης πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που, ενώ ζούσαν στη μιζέρια και στη φτώχεια, που τριγυρνούσαν ρακένδυτοι και ζητιάνευαν ένα κομμάτι ψωμί, όταν πέθαναν μόνοι τους και αβοήθητοι μέσα σ’ ένα τρισάθλιο καλύβι, αποκαλύφθηκε ότι είχαν μια αμύθητη περιουσία. Μπορούσαν να ζουν σαν βασιλείς, αλλά ζούσαν μέσα στην αθλιότητα, μπορούσαν να έχουν το σεβασμό και την εκτίμηση των συνανθρώπων τους, αλλά ζούσαν μέσα στην απόρριψη και στην καταφρόνια.

       Αυτό επιδιώκει ο Διάβολος να επιτύχει στον πιστό, να τον κάνει πνευματικά φτωχό και αδύναμο, ενώ είναι γιος του μεγάλου Βασιλιά και κάθεται μέσα στο θρόνο Του, να τον κάνει να ζει σε κατάσταση ήττας, ενώ διαθέτει μεγάλη δύναμη και ισχυρή εξουσία, να τον έχει παροπλισμένο, ενώ είναι δυνατός πολεμιστής και μπορεί να γκρεμίζει όλα τα οχυρώματα του εχθρού.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

       Ο σκοπός του βιβλίου αυτού είναι να ξεσκεπάσει τις μεθοδείες του Διαβόλου και να γνωρίσει η εκκλησία την εξουσία που έχει να πατεί επάνω σε όλη τη δύναμη του εχθρού. Στόχος είναι να πάρει ο χριστιανός πολεμιστής τη σωστή θέση μάχης, ώστε να μάχεται από θέση ισχύος. Όταν ο πιστός ντυθεί την πανοπλία του Θεού και χρησιμοποιεί σωστά όλα τα εξαρτήματά της, τότε είναι η νίκη είναι δεδομένη.

       Ο κάθε πιστός έχει εξουσία επάνω στο Διάβολο και στις πονηρές δυνάμεις του. Μπορείς να αρχίσεις να εξασκείς την εξουσία αυτή, πρώτα επάνω στον εαυτό σου και μετά επάνω στο σπίτι σου. Εάν ο Διάβολος τολμήσει να σηκώσει το κεφάλι του επάνω στη δική σου ζωή, ή στη ζωή των μελών της οικογένειάς σου,  μπορείς να σπάσεις τη δύναμή του, γιατί ο Κύριος σε έχει καταστήσει κεφαλή στο σπίτι σου. «Κεφαλή» μέσα στο λόγο του Θεού σημαίνει «εξουσία». Ο Ιησούς είναι η δική μας κεφαλή και εμείς είμαστε η κεφαλή στην οικογένειά μας, δεν επιτρέπουμε στον εχθρό να σφετερισθεί τη δική μας εξουσία. Έχεις εξουσία επάνω στο δικό σου σπίτι και όχι στο δικό μου, ή κάποιου άλλου. Γνώριζε ότι αυτή η εξουσία είναι δική σου, είτε το νιώθεις, είτε όχι. Δεν βαδίζεις με τα συναισθήματα, αλλά βαδίζεις με την πίστη και ο αγώνας είναι πνευματικός και όχι σαρκικός. Θυμήσου όμως ότι ο Ιησούς Χριστός απογύμνωσε το Διάβολο και τις δαιμονικές του δυνάμεις από την εξουσία που είχαν και «παρεδειγμάτισε παρρησία, θριαμβεύσας κατ’ αυτών επ’ αυτού» (Κολοσσαείς Β:15). Ο Ιησούς Χριστός αφαίρεσε κάθε εξουσία από το Διάβολο και δίνει τώρα στην εκκλησία Του να εξασκεί αυτή την εξουσία, καθόμαστε με Αυτόν στα επουράνια, γιατί η «κεφαλή» βρίσκεται πάντοτε ενωμένη με το «σώμα».

       Πάρε την πανοπλία του Θεού και μπες μέσα στη μάχη, ο εχθρός είναι ήδη νικημένος επάνω στο σταυρό του Γολγοθά, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να σε φοβίζει συνέχεια και έτσι να σου αφαιρεί κάθε δύναμη. Φορώντας την πνευματική πανοπλία είσαι προστατευμένος και χωρίς εμπόδια μπορείς να εξασκείς την εξουσία σου. Γι’ αυτό φρόντισε να διατηρείς την πανοπλία σου καθαρή και σωστά τοποθετημένη επάνω σου, για να μη βρει έδαφος ο εχθρός και σου επιφέρει πλήγμα.

     Ο Ιησούς είπε στην εκκλησία του «Ότι αν δέσητε επί της γης δεδεμένον θέλει είσθαι εν τοις ουρανοίς, και ότι λύσητε επί της γης, λελυμένον θέλει είσθαι εν τοις ουρανοίς» (Ματθαίος ΙΗ:18). Ο λόγος που εξέρχεται από τα χείλη μας είναι λόγος εξουσίας και σ’ αυτό που θα προστάξουμε θα έχουμε την υποστήριξη του ουρανού. Εάν δέσουμε τη δύναμη του εχθρού εδώ στη Γη, ή εάν ελευθερώσουμε έναν πνευματικά δέσμιο στη Γη, η κεφαλή μας στον ουρανό θα μας υποστηρίξει και θα συμμαρτυρήσει γι’ αυτό. Ότι και αν ζητή-σουμε από τον Κύριο, Αυτός θα το κάνει, γιατί είναι υπόσχεσή Του. Η δύναμή μας και η εξουσία μας απορρέει από το λόγο Του και ο Ιησούς είναι ο «Λόγος». Ο λόγος που εξέρχεται από το στόμα μας κατά των δαιμονικών δυνάμεων έχει τη σφραγίδα και το χρίσμα του Ιησού. Το ΑΙΜΑ του Ιησού που καλύπτει τον πιστό, ο χρισμένος ΛΟΓΟΣπου εξέρχεται από το στόμα του και το ΟΝΟΜΑ του Κυρίου Ιησού, αναγκάζουν τις δαιμονικές στρατιές σε φυγή.

     Παρακάτω θα αναφέρω μερικές περιπτώσεις, μέσα από την προσωπική μου εμπειρία, για την εξουσία που διαθέτει ο κάθε πιστός να συντρίβει τη δύναμη του εχθρού. Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι, αυτό δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο κανενός, είναι προνόμιο ολόκληρης της εκκλησίας του Ιησού Χριστού. Ο ελάχιστος μέσα στο σώμα του Χριστού, έχει την ίδια ακριβώς εξουσία με οποιονδήποτε άλλον. Ο Ιησούς είναι η κεφαλή μας, είναι η εξουσία μας και εμείς οι υπόλοιποι, όλοι μας, είμαστε το σώμα Του που εκτελεί το λόγο Του. Εάν ένα μέλος του σώματος δεν εκτελεί τη δοσμένη σ’ αυτό εξουσία και δεν φέρνει καρπό, δεν έχει θέση μέσα σ’ αυτό το άγιο σώμα. Μέσα στο σώμα του Χριστού δεν είμαστε ανταγωνιστές, αλλά είμαστε συναγωνιστές με ένα κοινό στόχο: Να καταστρέψουμε ολοσχερώς τα έργα του σκότους, να ελευθερώσουμε τους δέσμιους και να τους οδηγήσουμε από την εξουσία του σκότους στην θαυμαστή βασιλεία του Ιησού. Εάν στα ολίγα σταθείς πιστός, ο Κύριος Ιησούς και στα πολλά θα σε καταστήσει πιστό. Στηρίξου με πίστη στις υποσχέσεις Του και τότε θα δεις τη δόξα Του να εκχέει από μέσα σου και κανένα όπλο του εχθρού δεν θα μπορεί να σε βλάψει.

(1)    Η πρώτη περίπτωση απελευθέρωσης ατόμου από δαιμονικά πνεύματα που συνέβηκε στην προσωπική μου διακονία, ήταν η περίπτωση της αδελφής Ισμήνης (το όνομα δεν είναι το πραγματικό). Μια μικρή παρέα αδελφών συμπροσευχόμαστε ένα βράδυ στο σπίτι μου. Ξαφνικά η Ισμήνη, που ήταν μόνο αναγεννημένη, δεν είχε βαπτισθεί ακόμα με το άγιο Πνεύμα, καθώς ήταν γονατιστή, πέφτει στο πάτωμα και άρχισε να κουλουριάζεται και να σέρνεται σαν φίδι. Αμέσως έβαλα τα χέρια μου επάνω της και διέταξα στο όνομα του Ιησού το πονηρό αυτό πνεύμα που ενεργούσε σαν φίδι να φύγει από μέσα της. Στην αρχή, όχι μόνο δεν υπήρχε θετικό αποτέλεσμα, αλλά οι εκδηλώσεις άρχισαν να γίνονται πιο έντονες. Αυτό δεν μας παραξένεψε, γιατί μέσα στη διακονία του Ιησού Χριστού υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις ακαθάρτων πνευμάτων, που εκδηλώνονταν έντονα και βίαια όταν ο Κύριος τα διέταζε να φύγουν. Συνεχίσαμε την προσευχή επιτίμησης με πίστη και με εμπιστοσύνη στο λόγο του Θεού. Η Ισμήνη άρχισε να ξεφυσά από το στόμα της με δύναμη, ρυθμικά και βίαια. Ζητήσαμε από τα πονηρά πνεύματα που ενεργούσαν μέσα της να μας αποκαλύψουν το όνομά τους. Τότε τα χείλη της αδελφής σφίχτηκαν με πείσμα και δεν έβγαινε καμιά φωνή. Αμέσως είπα: «Πνεύμα εσύ που δένεις το στόμα της αδελφής, σε διατάσσω στο όνομα του Ιησού Χριστού να φύγεις!!!». Φεύγοντας το πονηρό πνεύμα άρχισαν τα υπόλοιπα πνεύματα να αποκαλύπτονται ένα-ένα.

      Σε κάποια στιγμή ο Κύριος με λόγο γνώσεως μου δείχνει ότι φιλοξενεί μέσα της πνεύμα πορνείας και για μια στιγμή έμεινα διστακτικός, μη ξέροντας τι να κάνω, πώς να επιτιμήσω δυνατά το πνεύμα αυτό, γιατί η Ισμήνη ήταν μητέρα και δεν ήταν πρέπον να το γνωρίζουν και οι λοιποί. Το Πνεύμα του Κυρίου όμως με οδήγησε και άρχισα να προσεύχομαι σε ξένες γλώσσες και παρατήρησα ότι όλοι είχαν οδηγηθεί να προσεύχονται εν Πνεύματι. Ο Κύριος είναι πολύ καλός και γεμάτος αγάπη και δεν θέλει να θίξει κανέναν μπροστά στους άλλους. Αυτό το διαπίστωσα και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις.

     Συνεχίσαμε λοιπόν να προσευχόμαστε και φθάνοντας προς το τέλος της προσευχής, εκδηλώθηκε ένα ισχυρό πνεύμα σαρκασμού. Η όψη του προσώπου της Ισμήνης άλλαξε, πήρε μια έκφραση κοροϊδίας και άρχισε να γελά σαρκαστικά. Διατάχθηκε το πνεύμα αυτό να φύγει και άρχισε να γελά πιο έντονα και να αρνείται να φύγει. Τότε, καθώς ήμουν γονατιστός, σηκώνομαι, πηγαίνω και ανοίγω το παράθυρο και με επιτακτική φωνή λέγω στο πονηρό πνεύμα που ο Κύριος μας είχε αποκαλύψει εκείνη τη στιγμή: «Βγες τώρα έξω, και από την αδελφή και από το χώρο αυτό, στο όνομα του Ιησού Χριστού, δεν έχεις καμιά θέση εδώ. Είμαστε όλοι καλυμμένοι με το αίμα του Ιησού Χριστού, που χύθηκε στο Γολγοθά και χρισμένοι με το Πνεύμα Του. Βγες έξω και φύγε, πήγαινε στα βάθη των θαλασσών και μην ξαναενοχλήσεις κανέναν πλέον μέχρι την τελική κρίση…». Πολλές φορές έχουμε οδηγηθεί από τον Κύριο, κατά τη διάρκεια απελευθέρωσης κάποιου ατόμου, να ανοίγουμε τα παράθυρα ή την πόρτα του χώρου, όπου βρισκόμαστε για να φύγουν τα δαιμονικά πνεύματα.

      Στο τέλος, αφού ελευθερώθηκε η Ισμήνη, ήρθε και το επισφράγισμα της όλης προσπάθειάς μας. Προσευχηθήκαμε ο Κύριος Ιησούς να την βαπτίσει με το άγιο Πνεύμα Του, ώστε η απελευθέρωση να είναι πλήρης. Εφόσον καθαρίστηκε ο οίκος της από ανεπιθύμητους παραβάτες, έπρεπε τώρα να γεμίσει με το Πνεύμα του Κυρίου. Προσευχηθήκαμε και ζητήσαμε ο Κύριος να την γεμίσει με το Πνεύμα Του και πράγματι όπως έδειξαν στη συνέχεια τα γεγονότα, εκείνο το βράδυ αγγίχτηκε από το Πνεύμα του Κυρίου. Επειδή όμως είχε εξαντληθεί σωματικά από τη διακονία απελευθέρωσης, σταματήσαμε την προσευχή, αλλά την επόμενη ημέρα μίλησε στην προσευχή της σε ξένες γλώσσες. Η χαρά όλων μας ήταν μεγάλη. Ήταν η πρώτη μας πνευματική εμπειρία στον ενεργό πόλεμο με τις πονηρές δυνάμεις, στην οποία οδηγηθήκαμε από καθαρή ενέργεια του Κυρίου  και όχι με δική μας πρωτοβουλία, η δόξα ανήκει σ' Αυτόν.

(2)     Σε κάποια συνάθροιση συμπροσευχής μια νεαρή κοπέλα, που δεν ήταν αναγεννημένη, αλλά προσκείμενη στις αλήθειες του Βίβλου, πέφτει κάτω και έχοντας κλειστά τα μάτια της άρχισε να γελάει με μια υπερκόσμια χαρά στο πρόσωπό της. Γελούσε συνέχεια και έλεγε αυτά που έβλεπε. Όλοι μας καταλάβαμε ότι έβλεπε κάποια θαυμαστή όραση: «Ω, τι όμορφα που είναι -έλεγε- τι υπέροχα είναι Θεέ μου, πω, πω, δεν μπορώ να το πιστέψω ….Τι ωραία είναι, Θεέ μου…». Συνέχεια έλεγε τη λέξη "Θεέ μου, Θεέ μου" και αυτό  μου έδωσε να καταλάβω ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ο λόγος του Θεού γράφει: «Μη πιστεύετε εις παν πνεύμα, αλλά ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΕ τα πνεύματα αν ήναι εκ του Θεού» (Α΄ Ιωάννου Δ:1 /βλ. Α΄ Κορινθίους ΙΔ:29, Α΄ Θεσσαλονικείς Ε:21). Πρέπει να διακρίνουμε, εάν μια προφητεία ή μια όραση είναι από το Θεό ή από κάποιο πονηρό πνεύμα που προσπαθεί να μας εξαπατήσει.

      Παρατήρησα λοιπόν ότι δεν ανέφερε ούτε μια φορά το όνομα του Ιησού, πάντοτε έλεγε "Θεέ μου" και όλοι γνωρίζουμε ότι ο Διάβολος τρέμει και μόνο στο άκουσμα του ονόματος του Ιησού, γιατί είναι το μόνο όνομα που τον τρέπει σε φυγή και μια ημέρα στο όνομα αυτό θα κάμψει κάθε γόνατο επιγείων (=ανθρώπων), ουρανίων (=αγγέλων) και καταχθονίων (=πονηρών δυνάμεων) και κάθε γλώσσα θα ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος (βλ. Φιλιππησίους Β:9-11 /Πράξεις Δ:12). Η Γραφή μας αποκαλύπτει ότι και ο Διάβολος είναι "θεός", είναι «ο ΘΕΟΣ του κόσμου τούτου» (Β΄ Κορινθίους Δ:4), είναι «ο ΑΡΧΩΝ του κόσμου τούτου» και «ο ΑΡΧΩΝ της εξουσίας του αέρος» (βλ. Ιωάννης ΙΒ:31 /Εφεσίους Β:2).

     Στράφηκα προς το μέρος της και απευθυνόμενος στο πνεύμα που μιλούσε από μέσα της, είπα «Πες μου, ποιο είναι το όνομα του Θεού;» αποφεύγοντας να αναφέρω τη λέξη "Ιησούς". Τότε άρχισε να λέγει «Το όνομα του Θεού; Ποιο είναι το όνομα του Θεού; Α, το όνομα του Θεού αρχίζει …..από γιώτα!!!» Από την απάντηση αυτή αμέσως κατάλαβα ότι η όραση που έβλεπε δεν ήταν από τον Κύριο Ιησού, αλλά από κάποιο πονηρό πνεύμα που την εξαπατούσε, γιατί ο Θεός δεν κάνει τέτοια λογοπαίγνια. Ζήτησα και πάλι να μου πει ποιο είναι το όνομα του Θεού και απαντά σε αργό ρυθμό: «Το όνομα του Θεού είναι Ιησούς…..» Στο σημείο αυτό έκανε μια μικρή παύση και μετά είπε «…..του Ναυή». Ήταν φανερό πλέον ότι το δαιμόνιο ήθελε να μας εξαπατήσει, αλλά δεν είχε τη δύναμη να το επιτύχει, γιατί στην αρχή είχαμε ζητήσει από τον Κύριο Ιησού να μας καλύψει όλους με το άγιο αίμα Του και ο χώρος να καθαρισθεί από κάθε δαιμονική επιρροή και ενέργεια.

      Μετά από αυτή την απάντηση, με επιτακτική φωνή, λέγω: «Στο όνομα του ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ του Ναζωραίου, πονηρό πνεύμα πες μου ποιο είναι το όνομά σου;» Το ζήτησα αυτό, γιατί όλα τα δαιμονικά πνεύματα έχουν ένα όνομα και από το όνομά τους, αφενός μεν καταλαβαίνουμε ποια είναι αποστολή τους, ποια είναι η ιδιότητά τους και πως επιδρούν επάνω στον άνθρωπο και αφετέρου εάν τα διατάξουμε να φύγουν με το όνομά τους, τότε υπακούουν αμέσως. Η απάντηση ήταν μια λέξη "Σεμίραμις". Η Σεμίραμις ήταν μια θεότητα των αρχαίων Βαβυλωνίων και το πονηρό πνεύμα προσπάθησε να μας εξαπατήσει για να του δώσουμε πίστη και θεία τιμή και λατρεία, μέσα από μια ψευδή όραση. Επειδή εκείνο το βράδυ είχαμε κουρασθεί, δεν προσευχηθήκαμε για να ελευθερωθεί η κοπέλα από το πονηρό αυτό πνεύμα με την ονομασία "Σεμίραμις", αλλά σε κάποια άλλη συγκέντρωση το διατάξαμε στο όνομα του Κυρίου Ιησού να φύγει και έτσι απελευθερώθηκε (Η περίπτωση της κοπέλας αυτής αναφέρεται και στο βιβλίο των εκδόσεων μας, με τίτλο "ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗ").

(3)    Σε άλλη περίπτωση, ένας αδελφός Φίλιππος (το όνομα δεν είναι το πραγματικό) που ήταν αναγεννημένος  και βαπτισμένος με το άγιο Πνεύμα, την ώρα της προσευχής πέφτει κάτω και μένει τελείως ακίνητος, χωρίς καμιά αντίδραση, σαν νεκρός. Επειδή δεν γνώριζα ποιο πονηρό πνεύμα επηρέαζε τον Φίλιππο, άρχισα να προσεύχομαι σε ξένες γλώσσες και περίμενα τον Κύριο Ιησού να με οδηγήσει, πώς να ενεργήσω. Τότε, άρχισε να κινείται, να σφίγγει το σώμα του, να τεντώνει τα πόδια του και τα δάκτυλα των χεριών του να παίρνουν ένα σχήμα, σαν τα γαμψά νύχια του αετού, έτοιμα να ξεσχίσουν κάποιον. Αμέσως κατάλαβα από τις εκδηλώσεις αυτές ότι ήταν ένα δαιμόνιο με χαρακτηριστικά αρπακτικού πουλιού, που θέλει να αφαιρέσει κάθε αλήθεια του ευαγγελίου από τον πιστό (βλ. Ματθαίος ΙΓ:3-23).          

         Διατάζω στο όνομα στο όνομα του Ιησού Χριστού αυτό το "δαιμονικό πουλί" να φύγει. Το πνεύμα αυτό αντέδρασε, λέγοντας «Εγώ είμαι μέσα στο σπίτι μου, και τόσο καιρό εδώ κελαϊδώ δεν μπορείς εσύ να με διώξεις!!!» Απάντησα «Θα φύγεις, γιατί έχουμε εξουσία στο όνομα του Ιησού Χριστού και είμαστε καλυμμένοι με το αίμα Του, βγες έξω τώρα». Συνεχίσαμε όλοι μας την προσευχή απελευθέρωσης και μετά από λίγο ο Φίλιππος παίρνει μια γλυκιά έκφραση και με χαμογελαστό πρόσωπο άρχισε να προσεύχεται σε ξένες γλώσσες, έχοντας ακόμα τα μάτια του κλειστά. Έδειχνε ότι είχε ελευθερωθεί και ότι δόξαζε τον Κύριο Ιησού, γι’ αυτό ήμουν έτοιμος να σταματήσω την προσευχή επάνω του και να προσευχηθώ για κάποιον άλλο αδελφό.

       Καθώς ήμουν σκυφτός προς το μέρος του και κινήθηκα για να σηκωθώ όρθιος, ο Κύριος με λόγο γνώσεως μου αποκαλύπτει ότι ο Διάβολος μας εξαπατά, πλαστογραφώντας και μιλώντας από το στόμα του. Τότε, προς κατάπληξη όλων που νόμιζαν ότι όλα τελείωσαν με τον αδελφό Φίλιππο, λέγω: «Πνεύμα πονηρό, εσύ που μιλάς από το στόμα του αδελφού, σε δένω στο όνομα του Ιησού Χριστού, σταμάτα να μιλάς και βγες έξω από αυτόν, τώρα!!!» Ήταν πράγματι ένα πνεύμα απάτης και πλάνης, γιατί μόλις είπα αυτά τα λόγια, όλη η ηρεμία και η χαρά από το πρόσωπό του Φίλιππου έφυγε και άρχισαν πάλι οι ίδιες εκδηλώσεις, αλλά τώρα έχοντας αποκαλυφτεί το πονηρό πνεύμα, η διακονία μας ήταν εύκολη. Συνεχίσαμε την προσευχή και ο αδελφός ελευθερώθηκε τελείως.   

(4)    Σε κάποια συνάθροιση, στην ώρα της λατρείας ο Κύριος μας είχε αποκαλύψει στην προσευχή ότι μετά το κήρυγμα, κατά τη διακονία προσευχής, σε όλους όσους θα γινόταν επάνω τους προσευχή θα έπεφταν κάτω, γιατί Αυτός είχε να κάνει ένα έργο καθαρισμού μέσα τους. Πράγματι, άτομα που ποτέ δεν είχαν πέσει κάτω από τη δύναμη του Κυρίου, την ημέρα εκείνη γνώρισαν αυτή τη θαυμαστή ενέργεια του Κυρίου Ιησού, του οποίου το χρίσμα ήταν δυνατό  και η παρουσία Του ήταν ζωντανή σε όλους.

     Άλλοι έπεφταν κάτω, χωρίς να έχουν ιδιαίτερες εκδηλώσεις, γεγονός που φανέρωνε ότι δεν φιλοξενούσαν μέσα τους πνεύματα πονηρίας εν δυνάμει. Άλλοι είχαν διάφορες δαιμονικές εκδηλώσεις, αλλά δεν ήταν έντονες, εκτός από την περίπτωση μιας νεαρής αδελφής, η οποία, ενώ βρισκόταν πεσμένη κάτω στο έδφαος και εμείς προσευχόμαστε από πάνω της με ξένες γλώσσες, άρχισε να βγάζει δυνατές άναρθρες κραυγές και ο λαιμός της είχε τεντωθεί τόσο πολύ που οι φλέβες της πετάγονταν έξω. Μετά από λίγο, όταν σταμάτησε η προσευχή απελευθέρωσης, έμεινε για λίγο ήρεμη και όταν στη συνέχεια σηκώθηκε, ανέφερε, πώς δεν θυμόταν τίποτα από όλα αυτά.

       Έχω ακούσει πολλούς αδελφούς, που ασχολούνται με τη διακονία απελευθέρωσης, να αναφέρουν παρόμοιες εκδηλώσεις των δαιμονίων και να περιγράφουν περιπτώσεις ατόμων, που δεν μπορούσαν να θυμηθούν στο τέλος, διάφορα γεγονότα που έλα-βαν χώρα κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσής τους.

(5)     Ένα πρωϊνό ξύπνησα με έντονο πονοκέφαλο. Συνήθως όταν έχω πρόβλημα υγείας το πρώτο μου μέλημα είναι να ζητήσω από τον Κύριο θεραπεία και ελευθερία και στην συνέχεια να Τον ευχαριστήσω γι' αυτό. Ειδικά με τους πονοκεφάλους έχω παρατηρήσει ότι, όταν οφείλονται σε δαιμονική επιρροή και όχι σε παθολογικά αίτια, όπως κούραση, κρυολόγημα, κλπ., η θεραπεία συνήθως είναι άμεση.  Εκείνο το πρωϊ, ήταν έξι η ώρα, μόλις προσευχήθηκα αμέσως ο πόνος σταμάτησε. Μετά από δύο ώρες περίπου ο πόνος επανέρχεται, προσεύχομαι και πάλι σταματά. Αυτό συνεχιζόταν κάθε δύο ώρες, μου εμφανιζόταν ο πόνος, προσευχόμουν και έφευγε.

      Ήταν πλέον φανερό, ότι η αιτία του πόνου δεν ήταν παθολογική, αλλά υπήρχε κάποια δαιμονική επίθεση, που ο στόχος της ήταν (και είναι σε παρόμοιες περιπτώσεις) τριπλός. Ο Διάβολος θέλει: (1) Να μας βασανίζει με οποιονδήποτε τρόπο και να μας κλέβει τη χαρά και ένας τρόπος που συχνά χρησιμοποιεί είναι η δημιουργία πονοκεφάλων, από απλή μορφή μέχρι έντονες ημικρανίες, (2) Να μας παραπλανά και να μας εξαπατά, ώστε όλα τα θέματα υγείας, που αντιμετωπίζουμε να τα αποδίδουμε σε φυσικά ή παθολογικά αιτία και όχι σε δική του ενέργεια, και (3) Να μας κάνει να έχουμε πλήρη εξάρτηση από τα φάρμακα, ώστε να μη ζητούμε τη θεραπεία μας από τον Ιησού, γιατί με αυτόν τον τρόπο κατάστρέφονται τα σατανικά του έργα. Ο Ιησούς Χριστός ήρθε να ελευθερώσει τους δέσμιους και να καταστρέψει τα έργα του Διαβόλου και αυτή είναι η διακονία της εκκλησίας σήμερα.

     Κατάλαβα λοιπόν ότι υπήρχε πνευματικός πόλεμος και έπρεπε να περάσω στην αντεπίθεση. Η ώρα ήταν 4 το απόγευμα και η επίθεση του Πονηρού συνεχιζόταν με το ίδιο σύστημα. Αποφάσισα να δώσω την οριστική μάχη μαζί του και άρχισα να προσεύχομαι μέχρι τη νίκη. Μετά από μία ώρα προσευχής ο εχθρός είχε νικηθεί με τη δύναμη του Κυρίου Ιησού και η ευλογία του είχε έρθει επάνω μου. Ο Διάβολος και οι στρατιές του δεν μπορούν να κατισχύσουν εναντίον μας, γιατί τα όπλα μας είναι πνευματικά, το αίμα του Ιησού μας καλύπτει και η δύναμή Του εκχέεται από μέσα μας.

        Στην πνευματική μάχη, για την αντιμετώπιση των πονοκεφάλων που προέρχονται από δαιμονική επίθεση, ο χριστιανός πολεμιστής πρέπει να γνωρίζει, εκτός των άλλων και  τα εξής:

(α)     Μια τακτική που εφαρμόζουν τα πονηρά πνεύματα για να κάνουν τους ανθρώπους να είναι δέσμιοι των φαρμάκων και να εξαρτώνται απόλυτα από αυτά, γκρεμίζοντας έτσι την πίστη τους στη θεία θεραπεία, είναι, όταν αισθάνονται και την παραμικρή ενόχληση στο κεφάλι που δεν δικαιολογεί τη χρήση παυσίπονου, να τους δημιουργούν φοβίες ότι ο πόνος θα αυξηθεί και εφόσον συμβεί αυτό η καταπολέμησή του θα είναι πιο δύσκολη, γι’ αυτό πρέπει προληπτικά να κάνουν χρήση φαρμάκων. Ο Κύριος Ιησούς έχει αποκαλύψει ότι στην περίπτωση αυτή ενεργούν επάνω στον άνθρωπο πνεύματα προδιάθεσης πονοκεφάλου και πνεύματα φόβου. Όσες φορές αισθάνομαι και την παραμικρή ενόχληση στο κεφάλι, αμέσως το επιτιμώ "πνεύμα προδιάθεσης πονοκεφάλου" και το αποτέλεσμα είναι άμεσο. Όταν ο πιστός ενεργεί με αυτόν τον τρόπο δεν δίνει τόπο στα πονηρά πνεύματα, ώστε να βρουν έδαφος και να επιφέρουν μεγαλύτερο πρόβλημα. Δεν θυμάμαι κάποια περίπτωση, που να προσευχήθηκα και να μην υπήρχε άμεσο αποτέλεσμα.

(β)    Όταν ο πόνος στο κεφάλι οφείλεται σε παθολογικά αίτια, συνήθως με τη λήψη παυσίπονου φεύγει. Ένας τρόπος που μπορεί κάποιος να διαπιστώσει εάν ο πονοκέφαλος οφείλεται σε δαιμονική επιρροή είναι από το γεγονός ότι, ενώ έλαβε παυσίπονα, αυτός συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Για την καταπολέμησή του χρειάζονται πλέον πνευματικά όπλα. Αυτό είναι εμπειρία πολλών εργατών, που ασχολούνται με τη διακονία απελευθέρωσης.

       Θυμάμαι μια περίπτωση κάποιας αδελφής, που είχε έντονες ημικρανίες. Το πρόβλημα αυτό της παρουσιαζόταν σε διάφορα τακτικά χρονικά διαστήματα με εκδηλώσεις ισχυρού πονοκέφαλου, ίλιγγους, τάση για ναυτία και ζάλη. Παρ' όλο που έπαιρνε ισχυρά παυσίπονα για ώρες ο πόνος ήταν αφόρητος, σε σημείο που έλεγε ότι προτιμούσε να πεθάνει, δεν άντεχε τους ισχυρούς πόνους. Στη συζήτηση που κάναμε ανέφερε ότι η αιτία που προκαλούσε τις ημικρανίες αυτές, ήταν η μεγάλη πίεση που είχε στην εργασία της και στο σπίτι της, κάθε φορά που είχε ένταση και στενοχώρια, αμέσως μετά ακολουθούσαν και οι ημικρανίες. Της εξήγησα ότι, μπορεί βέβαια να συμβεί και αυτό, αλλά οι εκδηλώσεις αυτές φανέρωναν δαιμονική ενέργεια και ζήτησα εάν θέλει να προσευχηθούμε για ελευθερία. Επιτιμήσαμε πνεύμα ημικρανίας και από τότε δεν είχε κανένα πρόβλημα. Το έργο που έκανε ο Κύριος Ιησούς ήταν τέλειο επάνω της. Πολλές φορές μου είπε αργότερα «Ήταν τόσο απλό να ελευθερωθώ και εγώ μη ξέροντας υπέφερα,  ευχαριστώ τον καλό Κύριό μας».      

(6)     Κάποτε μια αδελφή είχε έντονο πόνο στο κεφάλι και στο στομάχι  και ζήτησε να προσευχηθούμε για θεραπεία. Έβαλα το χέρι μου επάνω της και αρχίσαμε να προσευχόμαστε σε ξένες γλώσσες. Καθώς η προσευχή συνεχιζόταν δεν υπήρχε καμιά καλλιτέρευση, αντίθετα οι εκδηλώσεις πόνου αύξαναν και βογγούσε περισσότερο. Συνεχίσαμε την προσευχή με πίστη και ο Κύριος με λόγο γνώσεως αποκαλύπτει ότι το πρόβλημα στο στομάχι δεν ήταν παθολογικό, γιατί είχαμε την εντύπωση ότι ενοχλήσεις ήταν από κάποιο φαγητό. Το πρόβλημα ήταν πνευματικό, κάποιο πονηρό πνεύμα  προσπαθούσε  να γίνει αποδεκτό και να κάνει κατοχή μέσα της.

       Αρχίσαμε με δύναμη και με εξουσία να επιτιμούμε το πονηρό αυτό πνεύμα. Σε μια στιγμή παρατήρησα ότι τα μάτια της ήταν κόκκινα και είχαν ένα παρακλητικό ύφος, γεμάτο από φόβο πόνου. Κατάλαβα ότι η επιρροή αυτού του πνεύματος ήταν ισχυρή και έπρεπε να αποκαλυφτεί. Αμέσως είπα: «Πνεύμα, εσύ που προκαλείς αυτό το φόβο, σε διατάσσω στο όνομα του Κυρίου Ιησού να φανερωθείς και να πεις το όνομά σου…» Τότε, ένα άλλο πνεύμα έδεσε το στόμα της αδελφής να μην μπορεί να αρθρώσει λέξη, προσπαθούσε με κόπο να ανοίξει τα χείλη της, αλλά δεν μπορούσε. Επιτιμήθηκε το πνεύμα αυτό, έφυγε και αμέσως λύθηκε η γλώσσα της και είπε σιγά "πεθαίνω".

       Τότε είπα: «Πνεύμα ΘΑΝΑΤΟΥ, σε διατάζω στο όνομα του Ιησού Χριστού να βγεις έξω τώρα από τη δούλη του Κυρίου, είναι πλυμένη με το αίμα Του και συ είσαι παραβάτης, δεν έχεις καμιά εξουσία επάνω της, είσαι ψεύτης και κλέφτης, φύγε τώρα στο όνομα του Ιησού και φύγε έξω από το χώρο αυτό!!!" Όταν το δαιμόνιο αυτό εκβλήθηκε, η αδελφή έγειρε στο πλάϊ κουρασμένη, αλλά με ένα χαμόγελο νίκης ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της, το οποίο ακτινοβολούσε από χαρά.

YouTube: Filadelfos Channel 1

 .

 .